ساختار مالكيت، تأكيد بر سرمايه­گذاري استراتژيك و اثر متقابل آن بر بازده و ريسك سهام

مفاهيم ريسك و بازده هميشه در كنار مفاهيم سرمايه‌گذاري و تأمين مالي هستند و نمي‌توان آن‌ها را جدا از هم فرض كرد، چرا كه تصميم‌هاي مربوط به سرمايه‌گذاري هميشه بر اساس رابطه‌ي ميان ريسك و بازده صورت مي‌گيرد. هدف پژوهش حاضر نيز بررسي رابطه­ي بين ساختار مالكيت، تأكيد بر سرمايه­گذاري استراتژيك و اثر متقابل آن بر بازده و ريسك سهام شركت­هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي­باشد. براي اين منظور از اطلاعات مربوط به 125 شركت فعال در بورس طي يك دوره­ي 5 ساله بين سال­هاي 1391 تا 1395 گردآوري شده و با استفاده از روش داده­هاي تابلويي و نرم­افزار ايويوز مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه سهام­داران عمده عامل مهمي است كه بر ريسك و بازده سهام تأثيرگذار است. سهام­داران عمده كه همان درصد سهام داراي خق رأي را تشكيل مي­دهند، به علت نظارت فعالي كه بر شركت و مديران اعمال مي­كنند و نيز سهيم بودن آنان در تصميم­گيري­هاي مربوط به شركت، نقش مؤثري بر افزايش بازدهي شركت و كاهش ريسك دارد. هم­چنين نتايج پژوهش نشان داد كه سرمايه­گذاري استراتژيك تأثير معناداري بر ريسك و بازده سهام ندارد.