اثرات كاربست حكمروايي در مديريت بهينه

حكمروايي مجموعه اي از روش هاي فردي،نهادي،عمومي وخصوصي است كه امور مشترك مردم را اداره ميكند.حكمروايي فرايندي پيوسته است كه از طريق آن منافع متضاد ومتنوع را همساز نموده و اقدام همكاري جويانه اتخاذ مي كند.در اين راستا هم افزايي مديران از يكطرف پايه واساس حكمروايي واز طرف ديگر اثر و نتيجه حكمروايي است كه توان پياده سازي مديريت يكپارچه در ابعاد مختلف را فراهم مي سازد. در واقع مديريت هم افزايانه درسطوح مختلف(دولتي،عمومي،خصوصي ومردمي)گام نهادن بسمت حكمرايي خوب را تسهيل كرده وبسياري از ناكارآمديهاي مديريتي حال حاضر كه ناشي از هم افزايي وتاثيرگذاري اندك مديريت و نهادهاي محلي در اداره امور است را حل نمايد.اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي-تبييني به بررسي الگوههاي حكمروايي و متعاقب آن مديريت يكپارچه پرداخته و تاثير گذاري دوسويه آن بر مديريت را تبيين نموده است. حاصل مطالعات نشان مي دهد كه الگوي مديريت يكپارچه بعنوان نتيجه حكمروايي در صورتي شكل خواهد گرفت كه اولا هم افزايي مديريت هاي مختلف در سطوح مختلف جغرافيايي ارتقاء يابد. دوما اثرگذاري همه نهادهاي موثر در اداره امور با حضور نهادها در همه صحنه ها واركان جامعه مدني باشد.