بررسي رابطه تكنيك‌‌هاي اعمال قدرت با توسعه منابع انساني و ماندگاري نيروي انساني در ادارات دولتي شهر كهنوج

هدف تحقيق حاضر بررسي رابطه تكنيك‌‌هاي اعمال قدرت با توسعه منابع انساني و ماندگاري نيروي انساني مي باشد. روش تحقيق بصورت توصيفي – همبستگي بوده، جامعه آماري تحقيق شامل كليه كاركنان ادارات دولتي شهر كهنوج در سال 1397 به تعداد 2430 نفر مي‌باشد، كه با روش نمونه گيري تصادفي طبقه 331 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده‌ها از پرسشنامه 30 سوالي تاكتيك‌‌هاي اعمال قدرت مديران پوراحمدي (1393) با روايي 87/ 0 و پايايي 89/ 0، پرسشنامه 37 سوالي توسعة منابع انسانى سوخك (1393) با روايي 82/ 0 و پايايي 88/ 0 و پرسشنامه 15 سؤالي ماندگاري نيروي انساني الماسي (1390) با روايي 89/ 0 و پايايي 75/ 0 استفاده شده است، تجزيه و تحليل داده‌ها با نرم افزار spss20 و AMOS18 انجام گرفته و از آماره‌هاي توصيفي و استنباطي مثل ميانگين، انحراف معيار، ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن و رگرسيون خطي چند متغيره استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد بين تاكتيك‌هاي اعمال قدرت و توسعه منابع انساني رابطه معناداري وجود دارد. همچنين بين اعمال قدرت از طريق استدلال، دوستانه، ائتلاف، مذاكره، دستور مستقيم، جلب حمايت مقامات بالاتر و تحريم و تشويق و توسعه منابع انساني رابطه معناداري وجود دارد و اعمال قدرت دوستانه و اعمال قدرت از طريق تحريم و تشويق به ترتيب بهترين پيش بيني كننده‌‌هاي توسعه منابع انساني مي‌باشد.