شماره ركورد كنفرانس :
4825
عنوان مقاله :
بررسي عوامل مؤثر بر آسيب‌هاي ناشي از حوادث ترافيكي در مصدومين مراجعه‌كننده به بيمارستان‌هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي مشهد در سال 96
پديدآورندگان :
ابراهيمي پور حسين استاديار، مركز تحقيقات عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت، دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشكي مشهد،مشهد، ايران. , كيوانلو زهرا دانشگاه علوم پزشكي سبزوار , كيا دليري علي‌اصغر دانشكده پزشكي، دانشگاه لوند سوئد , تيره حسين دانشگاه علوم پزشكي مشهد , حيدريان ميري حميد دانشگاه علوم پزشكي مشهد , يوسفي مهدي دانشگاه علوم پزشكي مشهد , بديعي اول شاپور دانشگاه علوم پزشكي سبزوار
كليدواژه :
تروما , مصدومين , حوادث ترافيكي , ICD10
عنوان كنفرانس :
سومين كنفرانس ملي تحول و نوآوري سازماني با رويكرد الگوي اسلامي ايراني پيشرفت
چكيده فارسي :
مقدمه: تصادفات جاده‌اي يكي از مهم‌ترين عوامل مرگ‌ومير، ناتواني و صدمه به وسايل در جهان مي‌باشد كه تحت تأثير عوامل مختلفي مي‌باشد و آگاهي از ابعاد اين رخدادها براي سياستگزاران بهداشتي حائز اهميت است، بنابراين اين مطالعه باهدف بررسي عوامل مؤثر بر آسيب‌هاي ناشي از حوادث ترافيكي در مصدومين مراجعه‌كننده به بيمارستان‌هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي مشهد در سال 96 انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر به‌صورت تحليلي-مقطعي بود كه در سال 1396 بر روي 551 مصدوم حوادث ترافيكي مراجعه‌كننده به بيمارستان‌هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي مشهد در فروردين و ارديبهشت‌ماه انجام گرفت. جامعه پژوهش از سامانه اطلاعات بيمارستاني و همچنين سامانه مصدومين حوادث ترافيكي معاونت درمان دانشگاه علوم پزشكي مشهد (مدكر) استخراج و پس از خروج موارد مرگ از جامعه پژوهش مرتب و آماده شد. جامعه پژوهش برحسب طبقات آسيب وارده به بدن كه بر اساس طبقه‌بندي بين‌المللي بيماري‌ها (ICD10) در سامانه مدكر ثبت‌شده بود، به 15 طبقه تقسيم شدند و سپس نمونه‌ها به‌صورت تصادفي منظم انتخاب شدند. اطلاعات نمونه‌ها وارد نرم‌افزار spss شدند و به دو گروه آسيب وارده به سرو گردن و آسيب به ساير نواحي بدن تقسيم شدند و مورد تجزيه‌وتحليل آماري با آزمون آماري كاي اسكوئر قرار گرفتند. يافته ها: بيشترين فراواني در آسيب به سر و گردن در مصدومين مرد (28.6%) و با تحصيلات زير ديپلم (54.4%) و در گروه سني زير 25 سال (34.4%) و دركساني بود كه شغل آزاد (32.8%) داشتند و نوع وسيله نقليه آن‌ها موتور (54.1) بود ولي در آسيب وارده به ساير نواحي بدن، مصدوميني كه داراي شغل خاصي (38.4) نبودند و تحصيلات آن‌ها بالاي ديپلم (50.2%) بود، بيشترين فراواني را داشتند. نوع آسيب وارده به بدن برحسب نوع وسيله مصدوم و شغل (0.001= (P، سواد و جنس (0.02= (P، سن (0.002= (P تفاوت معني‌دار نشان داد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مطالعه فراواني آسيب در سرو گردن نسبت به ساير نواحي كمتر بود و بيشترين آسيب وارده به ناحيه آرنج و ساعد بود. مردان بيشترين فراواني آسيب را داشتند و ازآنجاكه قشر فعال جامعه را شامل مي‌شوند، آسيب به آن‌ها زيان‌هاي اقتصادي زيادي به خانواده و اجتماع وارد مي‌كند. اكثريت نمونه‌هاي پژوهش از وسيله نقليه موتوري استفاده مي‌كردند كه برگزاري دوره‌هاي آموزشي اختصاصي براي اين افراد و رعايت اجباري وسايل حفاظتي براي آنان جهت كاهش آمار حوادث ترافيكي و كاهش آسيب‌ها نقش مهمي ايفا مي‌كند.
