بكارگيري الگوي مربيگري باليني توسط مديران پرستاري به‌عنوان راهكاري براي ارتقاء بهره‌وري پرستاران

مقدمه: امروزه بهره‌وري پرستاري به علت نقش اساسي پرستاران در كيفيت مراقبت و ارتقاء سلامت اهميت فوق‌العاده‌اي دارد. در اين ميان عامل مديريت به‌عنوان اولويت مؤثر بر بهره‌وري پرستاران موردتوجه قرار دارد. اين مطالعه با هدف تأثير بكارگيري الگوي مربيگري باليني توسط مديران پرستاري بر بهره‌وري پرستاري انجام شد. روش پژوهش: اين مطالعه يك پژوهش از نوع مداخله‌اي است كه به‌صورت قبل و بعد در يكي از بيمارستان‌هاي آموزشي منتخب مشهد انجام شد. 60 پرستار از 10 بخش بيمارستان با انتخاب تصادفي و 10 سرپرستار بخش‌هاي مربوطه، در اين پژوهش شركت نمودند. ابزارهاي گردآوري داده‌ها شامل: 1- پرسشنامه سنجش بهره‌وري پرستاري و 2-چك‌ليست پژوهشگر ساخته ارزيابي عملكرد مديران پرستاري بود كه قبل و بعد از مداخله كه شامل فرآيند بهسازي مديران پرستاري (سرپرستاران) بود تكميل شد. مداخله كه شامل فرآيند بهسازي مديران پرستاري و آماده¬سازي محيط و ايفاي نقش مربيگري توسط سوپروايزران باليني با نظارت پژوهشگر بود به مدت 4 ماه انجام گرديد. 6 هفته بعد از آن مجدداً پرسشنامه¬ها توسط پرستاران تكميل شد. چك¬ليست مشاهده-اي عملكرد مربيگري سوپروايزر نيز توسط 5 پرستار مسئول شيفت‌هاي عصر و شب در 3 مرحله، قبل از شروع فرآيند بهسازي مديران، بعد از اتمام دوره بهسازي و 6 هفته بعد از اتمام دوره بهسازي تكميل گرديد. داده‌ها تحت برنامه spss مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها: قبل از مداخله فقط 9/3% پرستاران از بهره‌وري بالا برخوردار بودند درحالي‌كه بعد از مداخله 5/36% آنان بهره‌وري خود را بالا ذكر كردند. تفاوت آماري معناداري در بهره‌وري پرستاران به دنبال اجراي برنامه ارتقاء صلاحيت حرفه‌اي مديران مشاهده شد [000/0 p]. نتيجه‌گيري: معلوم گرديد كه برنامه بكارگيري نقش مربيگري باليني توسط مديران پرستاري بر بهره‌وري پرستاران مؤثر است لذا مي‌توان برنامه بهسازي مديران پرستاري را به‌صورت دوره‌هاي بازآموزي براي آنان تدارك ديد تا بكارگيري شيوه‌هاي مديريت به تغيير و اصلاح نقش‌هاي پرستاران و عملكرد مراقبتي آن‌ها منجر شود و درنهايت كيفيت مراقبت و بهره‌وري پرستاران بهبود يابد.