مشاركت دولتي-خصوصي راهكاري براي مشاركت مؤثر بخش خصوصي در ارائه مراقبت‌هاي بهداشتي درماني در ايران: خلاصه سياستي

مقدمه: با توجه به وضعيت كنوني ايران در زمينه هاي اقتصادي يكي از مؤثرترين راهكارها مي‌تواند جلب مشاركت بخش خصوصي در قالب الگوي مشاركت دولتي خصوصي (PPP) باشد. ازاين‌رو هدف مطالعه حاضر معرفي PPP به‌عنوان يك سياست كلي براي افزايش مشاركت مؤثر بخش خصوصي در ارائه مراقبت‌هاي بهداشتي درماني در ايران مي‌باشد. روش پژوهش: در ابتدا جهت ارزيابي روش ها، حوزه ها و تجربيات PPP متون موجود موردبررسي قرار گرفت. در مرحله بعد، جلسه‌اي 2 ساعته در قالب ژورنال كلاب در گروه آموزشي مديريت خدمات بهداشتي درماني دانشگاه علوم پزشكي تبريز با شركت تعدادي از اساتيد و دانشجويان دكتراي تخصصي مديريت خدمات بهداشتي درماني و سياست‌گذاري سلامت و تعدادي از صاحب‌نظران و افراد شاغل در فيلد اجرايي و داراي تجربه كاري درزمينهٔ PPP در مراقبت‌هاي بهداشتي درماني برگزار گرديد. در ابتداي جلسه محتواهاي تهيه‌شده در مرحله قبلي ارائه شد و سپس الزامات اجرايي PPP در مراقبت هاي بهداشتي درماني به بحث گذاشته شد. يافته ها: با توجه به مباحث صورت گرفته مي‌توان عوامل مؤثر در اجراي PPP را در قالب سه موضوع خلاصه نمود: الف) شرايط بخش خصوصي: وجود تعداد كافي شركت هاي واجد شرايط، دستاورد مالي قابل توجه براي شركت هاي خصوصي ب) شرايط بخش دولتي: وجود اصول، سياست ها و شاخص هاي مربوط به واگذاري خدمات به بخش خصوصي، وجود خدمات، واحدها يا پست هاي قابل واگذاري، پايين تر بودن هزينه ارائه خدمت در بخش خصوصي نسبت به بخش دولتي ج) زمينه: شرايط سياسي، قانوني، اقتصادي و فرهنگي، وجود تجربيات موفق در ساير شهرها و استان ها، حمايت بدنه علمي سيستم سلامت، وجود زبان مشترك و شرايط قرارداد. نتيجه گيري: با توجه به پتانسيل هاي موجود در بخش خصوصي در راستاي ارتقاي كيفيت و كميت ارائه خدمات بايد شرايط و زيرساخت‌هاي لازم براي اين منظور در بخش دولتي و خصوصي فراهم گردد. در اين راستا همكاري بدنه علمي حوزه سلامت ضروري است.