شناسايي، مستندسازي و اصلاح فرآيندهاي كليدي در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي با استفاده از تكنيك كارسنجي و زمان‌سنجي

مقدمه: امروزه استفاده بهينه از منابع يكي از مهم‌ترين عوامل رشد و توسعه اقتصادي و اجتماعي جوامع مي‌باشد. مطالعه فرآيندهاي كاري، روش‌هاي بهينه انجام كار را در طراحي و در عمل به اجرا درمي‌آورد. هدف اين پژوهش شناسايي و استخراج فرآيندهاي كاري، تعيين نيروي انساني موردنياز، سنجش عملكرد و بهينه‌سازي فعاليت‌هاي واحد با برنامه‌ريزي صحيح ناشي از نتايج كارسنجي و زمان‌سنجي و اصلاح و بازنگري فرايندها مي‌باشد. روش پژوهش: اين مطالعه از نوع پژوهش‌هاي كاربردي است كه به شيوه توصيفي- مقطعي (cross-sectional) انجام شد. جامعه پژوهش كليه فرايندهاي كاري اداره كل منابع انساني وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي بود. داده‌ها در اين پژوهش از تمام كارمندان با استفاده از تكنيك‌هاي زمان‌سنجي و كارسنجي و فرم‌هاي مربوطه به‌صورت ثبت مشاهدات به روش مشاهده‌ي مستقيم فعاليت كارمند و همچنين مصاحبه با وي، طي سه روز كاري مختلف و توسط دو پژوهشگر براي هر نفر جمع‌آوري گرديد. يافته‌ها: بيشترين باركاري در واحد بايگاني، مربوط به بازسازي پرونده‌هاي كاري پرسنل با 680 واحد كاري ماهانه و حجم كاري اداره بايگاني 3602 واحد بود. از سوي ديگر نيروي استاندارد موردنياز براي انجام حجم كار اندازه‌گيري شده در بايگاني 89/3 بود كه بر اين اساس بايگاني با كمبود نيرويي حدود 89/0 نفر مواجه مي‌باشد. نتيجه‌گيري: تكنيك كارسنجي و زمان‌سنجي با استفاده از فراهم نمودن اطلاعات مبتني بر شواهد و در دسترس منجر به اصلاح و بهبود فرآيندهاي كاري و از اين طريق بهبود مستمر كيفيت و نيز ارتقاي بهره‌وري سازماني خواهد شد. يكي از كاربردهاي اين مطالعه ايجاد ارتباط بين عملكرد كاركنان و جبران خدمات آنان و آگاهي از كمبود يا مازاد نيروي انساني است كه مي‌بايست با در نظر گرفتن سياست‌هاي كاري درصدد افزايش كارايي و اثربخشي برآمد.