بررسي علل و ميزان حوادث شغلي و رابطه آن با بهره‌وري كاركنان در بيمارستان‌هاي آموزشي قزوين

زمينه: امروزه بيماري‌ها و حوادث ناشي از كار به يكي از نگراني‌هاي اجتماعي جامعه كاركنان و متصديان مسائل بهداشت و ايمني محيط كار تبديل‌شده است. يكي از مهم‌ترين عوامل اثرگذار در شاخص‌هاي كمي و كيفي توليد و خدمات، خطاهاي انساني و حوادث است هدف از پژوهش حاضر بررسي علل و ميزان حوادث شغلي و رابطه آن با بهره‌وري كاركنان در بيمارستان‌هاي آموزشي قزوين هست. روش پژوهش: اين پژوهش از نوع توصيفي _ تحليلي است، جامعه موردمطالعه را كاركنان بخش‌هاي كلينيكي و پاراكلينيكي بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي قزوين تشكيل داده‌اند كه كاركنان از طريق روش نمونه‌گيري طبقه اي چندمرحله‌اي وارد پژوهش شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها سه پرسشنامه‌ي ميزان حوادث شغلي، علل حوادث شغلي و ميزان بهره‌وري كاركنان بود كه روايي و پايايي آن تأييد شد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها به كمك نرم‌افزار آماري SPSS و به كمك آمار توصيفي و آزمون‌هاي آماري نا پارامتريك ضريب همبستگي كرامر، ضريب همبستگي توافق C(كاي دو) و ضريب همبستگي اسپيرمن و كندال تاو-b به انجام رسيد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه مؤلفه تماس پوستي با خون يا ساير مايعات بدن به ميزان( 2.04) درصد ميانگين بيشترين فراواني حوادث شغلي و خستگي و شيفت‌هاي طولاني با ميانگين( 3.74) درصد مهم‌ترين علت حوادث شغلي در بين كاركنان موردمطالعه بود. نتايج همبستگي ميزان بهره‏وري كاركنان با فراواني و علل حوادث شغلي رابطه منفي و معني‏داري نشان داد (p≤0/05). نتيجه‌گيري: با توجه به يافته ها مي توان به اين نتيجه رسيد كه وجود علل حوادث شغلي و همچنين ميزان فراواني آن در مكاني همچون بيمارستان با توجه به ماهيت خدماتي كه ارائه مي دهد اجتناب ناپذير است. اين امر لزوم توجه به عوامل ايجاد كننده حوادث شغلي و برنامه ريزي دقيق از طرف مديران را جهت هر چه امن تر نمودن فضاي كاري در بيمارستان را مي طلبد كه در نهايت مي تواند بر ميزان بهره وري در بيمارستان اثر گذار باشد.