شناسايي چرخه منابع مالي در نظام سلامت

محدوديت منابع مالى، اكثر نظام هاى سلامت جهان را در زمينه ارائه مطلوب خدمات، كارائى، اثربخشى و عدالت با چالشهاى گوناگونى مواجه ساخته است. چگونگي تأمين منابع مالي بخش سلامت، اولويت بندي و تخصيص عادلانه منابع مالي از مهمترين موضوعات بخش سلامت است. لذا هدف پژوهش حاضر شناسايي و بررسي چرخه منابع مالي در نظام سلامت و ارائه تجربه نوين وزارت بهداشت در شيوه نوين تامين مالي بود. اين پژوهش به روش توصيفي با استفاده از جستجو در پايگاه هاي اطلاعاتي (sid, Google Scholar, Pubmed) و همچنين كتب، مقالات و گزارشات چاپ شده و مصاحبه نيمه ساختاريافته انجام شد. تامين مالي مراقبت سلامت در كشورهاي درحال توسعه و در حال گذار، اشكال متنوعي دارد. جالب اينجاست كه فقيرترين كشورها، بالاترين هزينه پرداخت مستقيم از جيب را به عنوان درصدي از درآمد دارند. به دلايلي، تعهد دولت به تامين مالي خدمات سلامت در كشورهاي كم درآمد، پايين بوده است. يافته ها حاكي از اين بود كه تامين منابع مالي بخش سلامت كشور از 3 روش شامل بودجه عمومي دولت، درآمدهاي اختصاصي و ساير منابع مي باشد. معيارهاي تخصيص منابع از ديد دولت، وزارت بهداشت و ساير تامين كننده مالي متفاوت بوده و روشهاي نظارت بر هزينه كرد در نظام سلامت از سوي دستگاههاي نظارتي نيز متعدد مي باشد. با توجه به پيچيدگي زياد چرخه تامين مالي نظام سلامت ايران، تفكيك شفاف درآمدها در آن تا حدودي غيرممكن مي باشد. از سوي ديگر كمبود نقدينگي در كشور و كسري منابع مالي سازمانهاي بيمه گر، استفاده از ابزارهاي نوين تامين مالي و سرمايه گذاري جهت كمك به تامين و تخصيص منابع بيمه اي مد نظر مي باشد.