تبيين چالش هاي پياده سازي الگوهاي برآورد نيروي پرستارمورد نياز در بيمارستان از منظر كارشناسان نظام سلامت

مقدمه: يكي از استراتژي هاي دسترسي به مراقبت پرستاري اثربخش طراحي و اجراء الگو برآورد نيروي پرستاري در بيمارستان ها مي باشد. اين مطالعه با هدف تعيين چالش هاي پياده سازي الگوهاي برآورد نيروي پرستار مورد نياز در بيمارستان ها انجام شد. روش: اين مطالعه با رويكرد كيفي به روش تحليل كيفي كلايزي و با مشاركت 32 نفر از سياست گزاران، تصميم گيرندگان درگير در برآورد و توزيع نيروي پرستار شامل مديران شاغل در وزارت بهداشت، سازمان هاي نظام پرستاري، دانشگاه هاي علوم پزشكي و بيمارستان ها با روش نمونه گيري هدفمند، سهميه ايي و گلوله برفي انجام شد. داده ها از طريق مصاحبه عميق نيمه ساختار يافته جمع آوري و به طور همزمان تحليل شد. نتايج: يافته ها در 14 درون مايه عدم وجود متولي مشخص، ضعف در جلب مشاركت ذينفعان، عدم اعتقاد مسئولين به الگوها، نبود منافع مشترك بين ذينفعان،كمبود پرستار،كمبود منابع مالي، غيربومي بودن الگوها، طراحي الگوها توسط افراد غير كارشناس و ناآشنا با فرايندهاي پرستاري، عدم توجه به ماهيت كار هر بخش، عدم توجه به دسته بندي بيمارستان ها، شفاف نبودن روش احصاء الگوها، كاهش زمان در دسترس پرستاران، افزايش فعاليت هاي غيرباليني پرستاران و قديمي بودن الگوها در 4 طبقه برنامه ريزي و سياست گزاري نامناسب در سطح كلان، محدوديت منابع، طراحي نامناسب الگوها و عدم بروز رساني الگوها قرار داده شدند. نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه حاضر، نشانگر مشكلات متعددي در طراحي و اجرا الگوهاي برآورد نيروي پرستار مورد نياز بيمارستانها مي باشد. براي طراحي و استقرار يك الگو مناسب برآورد نيروي پرستار ضمن توجه به موانع موجود، شناسايي ويژگي هاي لازم براي طراحي الگو برآورد نيروي پرستار مورد نياز در بيمارستان ها مي تواند در پياده سازي و پذيرش هر چه بهتر الگو طراحي شده مثمرثمر باشد.