بررسي عوامل مؤثر در برآورد نيروي انساني دانشگاهي: مرور نظام‌مند

مقدمه: نيروي انساني در هر سازماني اصلي‌ترين سرمايه آن سازمان محسوب مي‌شود. كارايي و اثربخشي هر سازمان تا حد قابل‌ملاحظه‌اي به نحوه مديريت و كاربرد صحيح و مؤثر منابع انساني بستگي دارد. هرچه تعداد كاركنان و عملكرد نيروي انساني سازماني، مناسب و مطلوب‌تر طرح‌ريزي‌شده باشد، منجر به افزايش بهره‌وري مي‌گردد. اين مطالعه با هدف تعيين عوامل مؤثر در برآورد نيروي انساني با استفاده از مرور نظام‌مند متون انجام گرفت . روش پژوهش: با جستجو در پايگاه‌هاي اطلاعاتي ملي و بين‌المللي، مقالات منتشرشده در بازه زماني 1990 تا مي سال 2014 كه در آن‌ها ، عوامل مؤثر در برآورد نيروي انساني بررسي شده بود، وارد مطالعه شدند. از طريق مرور سيستماتيك بعد از ورود كليدواژه‌هاي مرتبط با موضـوع در پايگاه‌هاي مختلف داده‌اي، اعمال فيلترينگ مختلف و حذف مقالات تكراري نهايتاً 10 مقاله مورد بررسي قرار گرفت. جامعه آماري مطالعه حاضر شامل بخش‌هاي آموزشي دانشكده‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تبريز مي‌باشد . يافته‌ها: بعد از بررسي اين مقالات تعداد 60 فاكتور به‌عنوان عوامل مؤثر در برآورد نيروي انساني دانشگاهي استخراج گرديد كه با حذف عوامل تكراري از مجموع فاكتورها، تعداد 18 فاكتور به‌عنوان فاكتورهاي نهايي تعيين‌كننده معرفي گرديدند. فاكتورهاي مهم مؤثر در برآورد نيروي انساني دانشگاهي به ترتيب الويت عبارت بودند از: تعداد پرسنل موجود، سن پرسنل، تعداد دانشجويان دانشگاه، حجم كاري اهداف، سياست‌ها و برنامه‌هاي دانشگاه، برنامه‌هاي گسترش سازماني، عوامل مالي، زمان‌بري خدمات، نرخ بازنشستگي و انتقالي، ميزان تمايل به ماندن در سازمان، عملكرد نيروي انساني موجود، ميزان رضايت از پرسنل سازمان، وضعيت استخدامي نيروي موجود (پاره‌وقت، تمام‌وقت)، انگيزه كاركنان موجود تعداد پست‌هاي خالي در سازمان، قوانين جديد يا بازنگري در قوانين موجود. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد با در نظر گرفتن عوامل فوق از سوي مديران نسبت به برآورد و تعيين نيروي انساني استاندارد براي دانشگاه‌ها اقدام شود تا بهره‌وري سيستم سلامت افزوده‌شده و از هدر رفت سرمايه‌هاي انساني و مالي كشور پيشگيري شود