پتانسيل‌سنجي جهت احداث نيروگاه خورشيدي فتوولتائيك با استفاده از قابليت‌هاي سيستم‌هاي اطلاعات جغرافيايي و سنجش‌ از دور (مطالعه موردي: شهر بم)

انرژي خورشيدي در مقايسه با ساير منابع انرژي يكي از مهم‌ترين، قابل‌دسترس‌ترين و پاك‌ترين منابع انرژي كره‌ي زمين است كه بهره‌برداري درست و بهينه از آن موجب پيشرفت‌هاي چشمگير در بخش‌ انرژي مي‌گردد. اين انرژي به‌عنوان يك منبع مفيد و نامحدود كه فاقد خطرات و اثرات نامطلوب زيست‌محيطي است، مي‌تواند جايگزين مناسبي براي سوخت‌هاي فسيلي و همچنين فرصتي مناسب در مناطقي با اقليم گرم و خشك ازجمله بخش‌هاي وسيعي از ايران براي رشد و توسعه اقتصادي باشد. در اين پژوهش پتانسيل خورشيدي در محدوده شهر بم به‌منظور مطالعه نه سايت موردنظر كه توسط سرمايه‌گذاران و فعالان اين بخش نامزد احداث نيروگاه خورشيدي فتوولتائيك شده‌اند مورد بررسي قرار مي گيرد. در فرآيند اين تحقيق ابتدا براي مناطق موردنظر، نقشه‌ شدت تابش و ضريب نرمال‌شده پوشش گياهي با استفاده از اعمال الگوريتم تعادل انرژي سطح زمين (سبال) بر روي عكس‌هاي ماهواره‌اي لندست‌8 در يك دوره‌ 12 ماهه در سال 2016 ميلادي به دست آمد. سپس با توجه به ديگر عوامل مؤثر در مكان‌يابي نيروگاه خورشيدي ازجمله فاصله از راه‌هاي دسترسي و خطوط انتقال نيرو، فاصله از شهرها و ارتفاع از سطح دريا، سايت‌ها در قالب مدل تحليلي SWOT مقايسه شد. درنهايت با توجه به نظر كارشناسان سايت شماره شش و سايت شماره‌ پنج به ترتيب با توان تخميني 15-10 مگاوات و 350-250 مگاوات به‌منظور احداث نيروگاه فتوولتائيك انتخاب شدند.