بررسي روند تغييرات ارزش نوع‌دوستي مردم تهران

يكي از انواع تغييرات اجتماعي، تغييرات برنامه ريزي شده است كه بُعدي از آن با استفاده از سياست گذاري اجتماعي و سياست گذاري فرهنگي، باعث تغيير و تحول در كيفيت زندگي مردم كشورهاي جهان مي گردد. اهميت اين سياست‌گذاري هاي گسترده و تأثير آن عاملي است كه كشورهاي اسكانديناوي، دانمارك، سوئد، فنلاند، نروژ را سال‌هاست در رتبه‌بندي بالاتري از ديگر كشورها قرار مي‌دهد. در اين ميان توجه به مباني و مبادي فرهنگي جامعه و نيز شرايط اجتماعي آن، مي‌تواند نقشي جدي و مهم را در ارتقاي سطح برنامه ها داشته باشد. از ديگر سو بايد توجه داشت كه در دنياي جديد و با گسترش رسانه هاي جمعي و حاكميت آنان بر اذهان و افكار جهانيان در دنيايي جهاني شده به سر مي‌بريم كه تغييرات در سطح جهاني بر سطح منطقه اي و محلي را بيش‌ازپيش تأثيرگذار نموده است. زندگي روزمره مردم يكي از حوزه‌هاي بازنماينده فعل و انفعالات ميان فرهنگ و جامعه با يكديگر و با جهان است كه تحت عنوان چرخش فرهنگي تبيين مي‌گردد. در حال حاضر جامعه توليد محور به جامعه مصرف محور حول محور شهر مبدل شده است. بايد توجه داشت كه فرايند مصرف آن‌چنان فرايندي از فعاليت اجتماعي، فرهنگي و نمادين است كه بر خلاف تصور منفعت‌گرايي، ليبراليسم كلاسيك يا بعضي از انواع ماركسيسم ماده گرايانه، كاملاً اقتصادي نيست. مصرف را در صورت‌بندي‌هاي مرفه اجتماعي سرمايه‌داري مدرن غرب بايستي به‌عنوان فرايندي كه با بازي نمادها و نه با ارضاء نيازهاي مادي حكومت سروكار دارد، ملاحظه و مطالعه نمود. يكي از نگراني‌هاي حركت به سمت جامعه مصرفي افزايش «فردگرايي خودخواهانه» است كه اخلاق عمومي و اجتماعي را تحت تأثير قرار مي‌دهد. به‌عبارت‌ديگر ايفاي نقش مردم در جامعه به‌عنوان كنشگر «امر خير» بر روي زمين مي‌ماند و به عينيت نمي‌رسد. اين مقاله بر آن است تا شاخص دگردوستي كه يكي از شاخص‌هاي اخلاق اجتماعي است را پس از واكاوي نظري و مفهومي، با استفاده از تحليل ثانويه داده‌هاي تجربي پيمايش هاي صورت گرفته در شهر تهران، مورد بررسي قرار دهد.