جايگاه صنايع دستي در گردشگري فرهنگي با تاكيد بر نقش و اهميت گردشگري شهري (مطالعه موردي ؛ شهرلالجين)

صنایع دستى جلوه اى از هنر، فرهنگ و تمدن در هر شهر و یا سرزمین و حاصل كار دست هنرمندان و صنعتگرانی است كه قدمت آن به چندین هزار سال قبل از میلاد می رسد و روح هر بیننده اى را به سمت زیبایی و نقوش و ظرافت خود متمایل می سازد . ایران از جمله كشور هایی است كه در صنایع دستی تمدنی غنی و پیشرو دارد. كه در بین شهر های آن صنعت سفالگری در شهر لالجین یكی از صنایع دستی است كه از گذشته های دور تا به امروز در این شهر جزء منبع درآمد و اشتغال بوده كه با گذشت زمان و با فكر و خلاقیت صنعتگران در این شهر تنوع و پیشرفت بسیار زیادی داشته است ، با توجه به مشاهدات و برداشت میدانی محقق و منابع مكتوب به نظر می رسد به علت عدم پیشرفت و سرمایه گذاری در گردشگری شهری با كاهش ورود گردشگر ان داخلی و خارجی به این شهر مواجه هستیم كه این امر در دراز مدت به صورت مستقیم بازار عرضه و تقاض ا در صنایع سفال و سرامیك و در نتیجه صنعت گردشگری و جهانگردی در شهر لالجین را تحت تاثیر خود قرار می دهد . لذا این امر محقق را بر آن داشت تا به بررسی و تحلیل صنایع دستی و صنعت گردشگری بویژه گردشكری شهری در شهر لالجین به عنوان یك شهر توریست پذیر در استان همدان بپردازد و راهكارها و استراتژی هایی را جهت بهبود و رفع مساله پژوهش بیان نماید.