بررسي سيستماتيكي و فيلوژنتيكي برخي گونه هاي جنس Chara بر پايه صفات مورفولوژيكي

تنوع مورفولوژيكي در گونه هاي Chara بسيار باال است كه اين به دليل تنوع در زيستگاه آنها و تغييرات ژنتيكي درون گونهاي در اين جنس است.اعضاي خانواده Characeae به دليل نقشي كه در حفظ محيط زيست آبي و جذب آالاينده ها دارند از اهميتهاي زيست محيطي فراواني برخوردارند و اين امر نشانگر اهميت شناسايي گونه هاي بومي ايران و تالش در جهت حفظ نمونه هاي بومي است. كاروفيتها نسبت به شرايط محيطي مانند افزايش ميزان نيتروژن و فسفات در آب )اوتروفيكاسيون( حساس هستند به همين دليل در زمره گونه هاي در معرض خطر قرار ميگيرند. بنابراين گام نخست شناسايي دقيق گونه هاي موجود است. به دليل همپوشاني باالي صفات مورفولوژيكي و انعطافپذيري فنوتيپي كه توسط محيط القا ميگردد حد مرز گونه پيچيده است.رمزينهگذاري DNA امروزه يك روش شناخته شده جهت بررسي وتوسعه شناسايي دقيق گونهها است.. در اين پژوهش60 جمعيت از گونههاي هرباريومي و گونههاي جمعآوري شده از محيط مورد آناليز قرار گرفت، نمونه برداري از مناطق مختلف ايران مانند اصفهان، تهران ،مركزي و ... انجام شد. تالهاي جمع آوري شده براي بررسي پارامترهاي مربوط به مورفولوژي مورد بررسي قرار گرفت. از هر جمعيت 3 فرد يا تال جداسازي و از وجود ساير جلبكهاي اپيفيت پاكسازي شد. براي بررسي روابط خويشاوندي گونههاي مورد مطالعه از ماركرهاي ITS2 و matK استفاده شد. سپس با استفاده از نرمافزار MEGA درخت فيلوژني ترسيم گرديد. نتايج به دست آمده نشان دهنده روابط فيلوژنتيكي نزديك بين گونه هاي مورد بررسي بود. سطوح پايين تنوعپذيري در بين گونه ها بيان ميكند كه گونهها تقريبا يك نياي مشترك دارند و احتماال يك روند گونهزايي ناقص را پشت سر گذاشته اند.