توسعه و بررسي برنامه رژيم جاده به عنوان يكي از روش هاي بهبود سازي مديريت تقاضاي عابرين و وسايل نقليه غير موتوري(مطالعه موردي-شهرستان تالش)

امروزه افزايش استفاده از خودروي شخصي در مراكز شهر ها باعث ايجاد مشكلاتي همچون ترافيك،افزايش زمان سفر و كاهش ايمني شده است.يكي از مشكلاتي كه مراكز شهرها با آن مواجه هستند، عدم تمايل مردم به استفاده از حمل و نقل غير موتوري و حمل و نقل عمومي و تمايل به استفاده از وسيله نقليه شخصي حتي در مسيرهاي پر ترافيك هستند.روزانه گزارشات متنوعي از برخوردهاي وسايل نقليه باهم و با عابرين منتشر مي شود.نبود خط ويژه براي وسايل نقليه غير موتوري خود نيز سبب شده كه استفاده از ان كاهش يابد.افزايش عرضه در مقابل افزايش تقاضا از بدترين تصميمات مديريتي است.بايد سعي شود تا تقاضا كاهش يابد و با تغييراتي در سيستم جوابگوي تقاضاي مورد بود.يكي از روش هاي مديريتي تقاضا استفاده از طرح رژيم جاده مي باشد.طرح رژيم جاده باعث كاهش ترافيك و افزايش ايمني براي عابرين و وسايل نقليه موتوري و غير موتوري مي باشد. اين تحقيق به بررسي طرح رژيم جاده در مركز شهر تالش كه خيابان شلوغي است و اكثر سازمان هاي اداري و ساختمان هاي تجاري در آن قرار دارند مي پردازد.در ادامه تحقيق چندين سناريو براي انجام طرح رژيم جاده پيشنهاد مي شود و نتايج آن بقا وضع موجود مقايسه مي شود.