اثر تغيير كاربري بر ترسيب كربن و برخي از خصوصيات كيفي خاك‌هاي منطقه چهارزبر استان كرمانشاه

The Effect of Land Use Change on Carbon Sequestration and Some Qualities of Soils in Chaharzebar Area of Kermanshah Province.

افزايش غلظت دي‌اكسيد‌كربن در جو زمين به عنوان اصلي‌ترين عامل تغييرات اقليمي است كه تغيير در اكوسيستم‌ها و در نتيجه كاهش تنوع زيستي از عواقب و خسارات ناشي از آن مي باشد. يكي از گزينه هاي پيش روي بشر براي جلو گيري از روند افزايشي غلظت كربن در اتمسفر كاهش خروج اين گاز از خاك مي باشد. ارزان ترين روش براي كاهش خروج گاز دي اكسيد كربن از خاك، تبديل اين گاز به تركيبات آلي يا اصطلاحاً ترسيب كربن مي باشد كه فرايندي طبيعي در خاكها است. هدف از اين مطالعه ارزيابي تأثير نوع كاربري بر مقدار ترسيب كربن و برخي ويژگي‌هاي خاك در منطقه چهارزبر استان كرمانشاه مي باشد. بدين منظور 3 كاربري شامل، جنگل، مرتع و زراعي انتخاب شد. نتايج نشان داد كه كاربري جنگل داراي ماده آلي ، ميانگين وزني قطر خاكدانه (MWD) و ترسيب كربن بالاتري نسبت به كاربري مرتع و كشاورزي است و كاربري كشاورزي داراي بيشترين ميانگين وزن مخصوص ظاهري (52/1 گرم بر سانتي‌متر مكعب) و كمترين ميزان ترسيب كربن (296/47 تن در هكتار) نسبت به دو كاربري ديگر مي باشد.