لزوم استفاده از ربات هاي كشاورز در كشاورزي آينده

تامين غذاي شهروندان كشور ها جزو مسائل اصلي دولت ها محسوب مي شود. پيش بيني شده است كه جمعيت جهان تا سال 2100 به 8/11 ميليارد نفر افزايش يابد كه اين بدان معني است كه كيفيت و كميت خروجي كشاورزي جهان تا 40 سال آينده بايد تا 100 درصد افزايش يابد. از سوي ديگر، كشاورزي جهان با مشكلات عديده اي از جمله كمبود نيروي كار، افزايش سن كشاورزان، گرمايش زمين، مهاجرت روستاييان به شهرها، مشكل آب، و مسائل اقتصادي دست به گريبان است. هم اكنون ميانگين سن كشاورزان در ژاپن، آمريكا و ايران به عدد 9/65، 9/55 و 52 رسيده است. پس با اين اوصاف، در آينده اي نزديك جمعيت زياد و محدوديت غذا خواهيم داشت. اين مسائل مجققين اين امر را وادار مي كند تا با استفاده از تكنولوژي هاي روز دنيا براي يك سئوال بزرگ پاسخ پيدا كنند: چگونه با منابع محدود مي توان غذاي بيشتري توليد كرد؟. ريات هاي كشاورز به عنوان بخشي از علوم مرتبط با هوش مصنوعي مي تواند راهگشاي اين موضوع باشند. آن ها مي توانند تمام طول روز كار كنند، براي اهداف مختلف قابل تنظيم و برنامه پذير هستند، بازدهي آنها قابل افزايش است، از لحاظ اقتصادي در ميان مدت به صرفه هستند، و در نهايت چند كاربري و تعامل پذير هستند. در اين مقاله سعي شده است تا با يك ديد منطقي، لزوم استفاده از سيستم هاي رباتيكي در كشاورزي بررسي گردد.