تاثير متانول و تداخل علف هاي هرز بر عملكرد و برخي صفات فيزيولوژيك گندم

به منظور بررسي تاثير متانول و تداخل علف هاي هرز بر عملكرد و برخي صفات فيزيولوژيك گندم آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده علوم كشاورزي دانشگاه محقق اردبيلي در سال 1397 اجرا شد. در اين آزمايش فاكتورهاي شامل سطوح متانول در پنج سطح (سطح شاهد يا محلول پاشي با آب و محلول پاشي 8، 16، 24 و 32 درصد متانول)، و دو سطح تداخل و عدم تداخل علف هاي هرز بودند. نتايج نشان داد محلول پاشي 32 درصدي متانول در شرايط عدم تداخل علف هاي هرز، موجب افزايش شاخص كلروفيل، محتواي نسبي آب، هدايت روزنه اي (به ترتيب 95/39، 32/47 و 01/75 درصد) در مقايسه با عدم محلول پاشي متانول در شرايط تداخل علف-هاي هرز شد. همچنين محلول پاشي 32 درصدي متانول در شرايط عدم تداخل علف هاي هرز عملكرد دانه را افزايش داد. بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش به نظر مي رسد محلول پاشي با متانول مي تواند به عنوان يك رهيافت مناسب براي افزايش عملكرد گندم در شرايط تداخل علف هاي هرز باشد.