ترجيح غذايي لارو سن چهارم كفشدوزك شكارگر Hippodamia variegata (Goeze) نسبت به شته ي جاليز، gossypii (Glover) Aphis و شته ي سبز هلو، Myzus persicae (Sulzer) روي گياه خيار

شته ي جاليز gossypii (Glover) Aphis و شته ي سبز هلو Myzus persicae (Sulzer) از جمله مهمترين آفات خيار در گلخانه ها محسوب مي شوند. كفشدوزك Hippodamia variegata (Goeze) يكي از مهمترين شكارگرهاي شته ها محسوب مي شود. در اين تحقيق، ترجيح غذايي لارو سن چهارم كفشدوزك H. variegata نسبت به تراكم هاي 60:60، 80:40، 80: 40، 100:20 و20:100؛ (شته ي سبز هلو : شته ي جاليز) در دماي 1± 25 درجه ي سلسيوس، رطوبت نسبي 10±70 درصد و دوره ي نوري 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريكي بررسي شد. آزمايش در 10 تكرار انجام شد. بيست و چهار ساعت پس از شروع آزمايش، شكارگر ها از ظروف آزمايش حذف و تعداد طعمه هاي خورده شده از هر يك از گونه ها به تفكيك شمارش و ثبت شد. لارو شكارگر در تراكم هاي فوق به ترتيب 12/1± 8/36 و 93/0± 6/48؛ 47/0± 30/21 و 65/0± 50/70؛ 78/0± 70/41 و 16/1± 50/30؛ 41/0± 80/9 و 08/1± 90/86؛ 49/2± 69 و 33/1± 30/17 شته را مورد تغذيه قرار داد. شاخص بتاي منلي براي نسبت هاي فوق به ترتيب 3614/0: 6386/0؛ 2626/0: 7374/0؛ 3400/0 :6600/0؛ 2486/0 : 7514/0 و 3650/0: 6350/0 محاسبه شد كه نشانگر ترجيح بيشتر شكارگر به تغذيه از شته ي جاليز نسبت به شته ي سبز هلو مي باشد.