بررسي اثرات سطوح مختلف ليگنين، نيترات كلسيم و سولفات پتاسيم بر اسيديته و مواد جامد محلول ميوه سيب رقم رد دليشز

سيب با نام علمي Malus domestica Borkh از زمره اولـين ميـوه هـايي است كه بـشر از دوران مـا قبـل تـاريخ مـورد اسـتفاده قـرار داده اسـت. استفاده از كودهاي آلي و معدني مي تواند به عنوان يك روش مناسـب براي كاهش آثار زيست محيطي مواد شـيميايي باشـد. هدف از اين پژوهش تعيين بهترين سطوح مصرف ليگنين در افزايش جذب عناصر كلسيم وپتاسيم در درختان ميوه به خصوص درخت سيب بود. اين پژوهش در استان آذربايجان شرقي شهرستان هشترود در يك باغ سيب در سال 1398- 1397 انجام شد. اين بررسي به صورت فاكتوريل با سه تكرار در قالب بلوك هاي كامل تصادفي با چهارسطح كاربرد ليگنين (چالكود) به مقدار (صفر، 25، 50 و 75 گرم)، سه سطح كاربرد نيترات كلسيم (چالكود) به مقدار (صفر، 100 و 200 گرم) و سه سطح كاربرد سولفات پتاسيم (چالكود) به مقدار (صفر، 100 و 200 گرم) بر روي سيب رد دليشز اجرا شد. براساس نتايج بيشترين ميزان مواد جامد محلول (00/18 درجه بريكس) با تركيب تيماري عدم كاربرد ليگنين، سولفات پتاسيم 100 گرم و نيترات كلسيم 200 گرم و بيشترين اسيد قابل تيتراسيون ميوه (37/0 درصد) با تركيب تيماري عدم كاربرد ليگنين، سولفات پتاسيم 200 گرم و نيترات كلسيم 100 گرم بدست آمد.