پيش‌بيني تجاري- اقتصادي بخش كشاورزي ايران: تركيب روش‌هاي اقتصادسنجي و پويايي‌هاي سيستم

هدف مطالعه حاضر، طراحي يك مدل پويا و ديناميك براي بخش تجاري- اقتصادي كشاورزي ايران، جهت پيش‌بيني وضعيت آتي اين بخش مي‌باشد. با استفاده از روش‌ اقتصادسنجي بصورت معادلات همزمان؛ توابع عرضه، تقاضا، صادرات و واردات بخش‌كشاورزي طي دوره 95-1357 مورد برآورد قرارگرفت. سپس اين توابع در الگوي پويايي‌هاي‌سيستم جايگذاري شد تا بتوان وضعيت تجاري- اقتصادي بخش‌كشاورزي ايران را طي دوره 1433- 1395 شبيه‌سازي نمود. نتايج حاصل از شبيه‌سازي نشان‌داد كه طي 38 سال آينده، ارزش‌ تقاضاي بخش‌كشاورزي تا سال 1416 روند افزايشي و از ابتداي سال 1417 تا پايان دوره، روند كاهشي خواهد داشت. عرضه و صادرات بخش كشاورزي نيز طي 38 سال افزايش خواهديافت. واردات بخش كشاورزي نيز به ميزان كمتري افزايش را تجربه خواهدكرد كه اين مسئله بدليل وابستگي بخش عمده كشاورزي ايران به واردات، مي‌تواند بر عرضه محصولات كشاورزي تأثير بگذارد و امنيت‌غذايي كشور را تهديد كند. بنابراين پيشنهاد مي‌گردد كه دولت و دستگاه‌هاي ذيربط با استفاده از نتايج مطالعه حاضر، حمايت‌هاي لازم از توليدكنندگان اين بخش را بجا آورده و موجبات رسيدن به خودكفايي و امنيت غذايي را فراهم سازند.