بررسي وضعيت اثربخشي سازماني دانشگاه بوعلي سينا

Investigating the Status of Organizational Effectiveness of Bu-Ali Sina University

باتوجه به اهميت و جايگاه اثربخشي در سازمان ها علي الخصوص در سازمان هاي با فلسفه وجودي و مأموريتي آموزشي نظير ‏دانشگاه ها، لزوم بررسي وضعيت اثربخشي در اين سازمان ها را دو چندان نموده است تا بدين واسطه با مشخص شدن نقاط قوت و ‏ضعف آن اقدام به اتخاذ راهكارهايي براي بهبود و يا حفظ وضعيت گردد. هدف پژوهش حاضر تعيين وضعيت اثربخشي سازماني در دانشگاه بوعلي سينا از ديدگاه كاركنان در سال تحصيلي 97-96 بود. روش پژوهش توصيفي از نوع پيمايشي بود و جامعه آماري شامل كليه كاركنان غير هيأت علمي دانشگاه بوعلي سينا به تعداد 704 نفر بود. با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي و بر اساس جدول كرجسي و مورگان 256 نفر به عنوان نمونه برآورد گرديد. براي گردآوري داده‌هاي پژوهش از پرسشنامه اثربخشي سازماني هسو (2002) استفاده شده است. روايي پرسشنامه با استفاده از روايي محتوايي و صوري و پايايي آن نيز با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 92/0 به دست آمد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون t تك گروهي، آزمونt گروه هاي مستقل، آزمون تحليل واريانس يكطرفه و آزمون تعقيبي توكي با بهره گيري از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتايج آزمون t تك گروهي نشان داد كه ميزان اثربخشي سازماني دانشگاه بوعلي‌سينا از ديدگاه كاركنان كمتر از حد متوسط است. همچنين نتايج آزمونt گروه هاي مستقل نشان داد بين ميانگين اثربخشي سازماني از ديدگاه كاركنان زن و مرد تفاوت معناداري وجود ندارد. همچنين با توجه به نتايج آزمون تحليل واريانس يكطرفه بين ميانگين اثربخشي سازماني از نظر كاركنان به لحاظ سن آنها تفاوت معناداري مشاهده شد ولي به لحاظ ميزان تحصيلات، نوع استخدام، سابقه خدمت و واحد سازماني محل خدمت تفاوت معناداري بين ديدگاه كاركنان مشاهده نشد.