بررسي روابط دروني مؤلفه‌هاي سلامت سازماني با رويكرد ساختاري-تفسيري

Investigating the Internal Relationss of Organizational Health Components with Interpretative Structural Modelling

چكيده هدف اين مطالعه، بررسي روابط دروني مولفه‌هاي سلامت سازماني با رويكرد سيستمي ساختاري- تفسيري بوده‌است. روش تحقيق از گونه توصيفي- پيمايشي بوده و گردآوري داده‌هاي مورد نياز براي تشكيل ماتريس مقايسات زوجي روش ساختاري-تفسيري از ميان 18 نفر از اساتيد دانشگاهي و متخصصين در زمينه سلامت سازماني در قالب گروه خبره گردآوري شده است. جمع‌آوري داده‌ها توسط پرسشنامه محقق ساخته و بر انجام پايه مقايسات زوجي مابين مولفه‌هاي تحقيق تنظيم شده است. روايي پرسشنامه مطابق با روش روايي محتوايي بررسي شده است. بررسي پايايي پرسشنامه نيز با روش آزمون مجدد و بهره‌گيري از معيار همبستگي اسپيرمن صورت گرفته است. يافته‌هاي حاصل از مقايسه پاسخ‌هاي ارائه شده براي پرسش‌نامه تحقيق در دو بار گردآوري داده‌ها نشان دهنده وجود ارتباط مناسب (با مقدار ضريب همبستگي 79/0=r) براي پاسخ‌هاي ارائه شده بوده است. يافته‌هاي مدل‌سازي ساختاري- تفسيري در قالب مدل سطح‌بندي شده متشكل از مولفه‌هاي سلامت سازماني در قالب يك سيستم ايستا نشان داد كه ابعاد اصلي در قالب مدل 4 سطحي قابل دسته‌بندي هستند. در ميان آنها، اثرگذارترين عوامل در سطح چهارم ظاهر شده‌اند و عبارتند از: پشتيباني منابع و ساخت دهي . همچنين، اثرپذيرترين عوامل كه در سطح اول مدل ظاهر شده‌اند ارتقاي روحيه كاركنان و سلامت سازماني بوده‌اند. تحليل نهايي سيستمي از يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه ارتباطات سيستمي نسبتا قوي مابين مولفه‌هاي تحقيق برقرار بوده است. همچنين، براي شروع يك تغيير و تحول اساسي و ايجاد هر گونه تغيير بهينه در فرآيندهاي راهبردي مديريت منابع انساني در زمينه سلامت سازماني تغييرات بهره‌ور بايستي از طريق روندهاي مرتبط با مولفه‌هاي: نفوذ مديريت، يگانگي نهادي، پشتيباني منابع و ساخت دهي شروع شود. واژه‌هاي كليدي: سلامت سازماني، بيمارستان عالي نسب تبريز، مدل‌سازي ساختاري-تفسيري، رويكرد سيستمي.