اولويت‌هاي به نژادي برداشت‌كنندگان تمشك سياه در استان مازندران

به نژادي در خزانه هاي ژني اوليه، ثانويه و ثالثيه امروزه با توجه به افزايش جمعيت جهان و نياز به بهبود امنيت غذايي يكي از جمله فناوري هاي به نسبت نوين موثر براي بهبود عملكرد گياهي محصولات كشاورزي به ويژه محصولات حاصل از ژرم پلاسم وحشي، ارقام اهلي شده، وارداتي و جهش يافته است. براي اين امر ابتدا لازم است اولويت هاي اصلاحي مورد توجه افراد مرتبط و بهره برداران محصول تمشك به‌طور جامع شناسايي و معرفي شود تا مناسب ترين برنامه ها و روش هاي به‌نژادي براي آن به‌كارگرفته شود. بنابراين، هدف اين مطالعه، بررسي ديدگاه‌هاي برداشت كنندگان تمشك سياه در استان مازندران در خصوص تعيين اولويت‌هاي به نژادي اين محصول بود. جامعة آماري تحقيق همه برداشت‌كنندگان تمشك سياه استان مازندران بودند كه با استفاده از جدول مورگان 361 نفر از آن‌ها به روش نمونه‌گيري تصادفي چند مرحله‌اي مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوري داده‌ها پرسشنامه بود كه روايي آن با كسب نظر از پانل متخصصان و پايايي مقياس‌هاي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ (بالاتر از 7/0) بررسي و تأييد شد. بر اساس نتايج 9/59 درصد پاسخگويان مرد و بقيه زن، با متوسط سن 39 سال كه 70 درصد متأهل و بيشتر آنها (70 درصد) متولد روستا بودند. همچنين، مهم‌ترين اولويت به نژادي از ديدگاه برداشت‌كنندگان تمشك سياه كميت ميوه بود.