تاثير هيوميك اسيد، ساليسيليك اسيد و سيليسيوم بر كاهش تنش شوري در توت فرنگي

توت فرنگي از ريزميوه هاي محبوب در سراتاسر جهان محسوب مي شود كه به تنش شوري حساس مي باشد. اين آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. فاكتورهاي آزمايش شامل: شاهد، اسيد سالسيليك، هيوميك اسيد، سيليكات پتاسيم و مخلوط اسيد ساليسيليك، هيوميك اسيد، سيليكات پتاسيم به همراه ساكارز بودند. شوري اعمال شده شامل كلريد سديم در غلظت 50 ميلي مولار بود كه هفته اي دو بار از طريق ريشه اعمال گرديد؛ همچنين دو بار در هفته محلول غذايي به بوته-ها داده شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه سيليكات پتاسيم موجب افزايش اسيد قابل تيتراسيون آب ميوه توت فرنگي تحت تنش شوري شده است. تيمار تركيبي موجب بيشترين قطر طوقه در گياه توت فرنگي در شرايط تنش شوري بوده است كه با تيمار سيليكات پتاسيم اختلاف معني داري نداشت. كمترين متوسط طول برگ مربوط به تيمار ساليسيليك اسيد بوده است كه اختلاف آن با شاهد و هيوميك اسيد معني دار نبود. همچنين بيشترين سطح برگ مربوط به تيمار سيليكات پتاسيم بود كه اختلاف معني داري با تيمار تركيبي نشان نداد.