بررسي تاثير سوخت و كمك سوخت بر تبلور فازي اكسيدهاي منگنز سنتز شده به روش سنتز احتراقي در محلول

روش سنتز احتراقي در محلول روشي سريع و ساده براي به دست آورن مواد نانو‌ متخلخل است. در مطالعه پيش رو با هدف سنتز اكسيدهاي منگنز، از پيش ماده پرمنگنات استفاده‌گرديد. براي سنتز، گلايسين، هگزامين، پلي اتيلن گليكول و هيدرازين به عنوان سوخت و آب اكسيژنه، نيتريك اسيد، كلريدريك اسيد و آمونيم نيترات به عنوان كمك سوخت استفاده‌گرديد. از نيتريك اسيد و آمونياك براي تنظيم پي هاش استفاده شد. تمامي سنتز ها در در شرايط استوكيومتري و نسبت سوخت به اكسيدكننده(F/O) برابر با ۱ و ۷۵/۰ و ۲۵/۱ انجام گرديد. نتايج بررسي ترموديناميكي نشانگر دما‌ آدياباتيك بين ۱۱۰۰ تا ۳۱۰۰ درجه سانتي‌ گراد است. بالاترين دماي آدياباتيك با پلي اتيلن گليكول و نيتريك اسيد به دست آمده است. نتايج آناليز XRD نشانگر تشكيل درصد‌هاي مختلفي از اكسيد هاي منگنز و اكسيد پتاسيم در شرايط مختلف است. بيشترين ميزان اكسيدهاي منگنز در حضور سوخت پلي اتيلن گليكول، با استفاده از كمك-سوخت نيتريك اسيد ، به ميزان ۶۰ درصد از فاز بلورين ۳۰ درصد از مجموع كل فاز ها بوده است. بيش‌ترين بازده سنتز مربوط به استفاده از سوخت پلي اتيلن گليكول، با كمك سوخت نيتريك اسيد، و برابر با ۶۰ درصد بود. مطالعه پيش‌رو نشانگر سنتز موفقت آميز اكسيدهاي منگنز و اكسيد پتاسيم از پيش ماده پرمنگنات بوده است.