عصر آهن سنقر

‏ با وجود بررسي‌هاي زيادي كه در جاي جاي فلات ايران انجام شده است، عصر‌آهن ايران هنوز باابهامات و پرسش‌هاي زيادي ‏مواجه است. به طور كلي مواد عصرآهن‌‏I‏ و ‏II‏ در زاگرس مركزي از محوطه‌هايي چون گودين، گيان، باباجان و چندين محوطه در ‏منطقه‌ي ماهيدشت و هليلان بدست آمده است كه بيشتر آثار عصر‌آهنI‏ از قبور بدست آمده است. با توجه به داده‌هاي موجود ‏نمي‌توان در مورد محوطه‌هاي شاخص با ساختار معماري در اين منطقه سخن به ميان آورد. اگرچه اين منطقه‌ در دوره‌ي زماني ‏مذكور همزمان با عيلام ميانه بوده و انتظار محوطه‌هاي شاخص مرتبط با عيلام ميانه را داريم. در عصر‌آهنIII‏ در منطقه‌ي زاگرس ‏مركزي تعداد محوطه‌ها به صورت چشمگيري افزايش مي يابد، از جمله اين محوطه‌ها مي‌توان به محوطه‌هايي چون گودينII، ‏نوشيجان، باباجان(‏IوII‏) ، جامه شوران و ... اشاره كرد.اين دوره‌همزمان با حكومت‌هاي اليپي، مانا و ماد است. شهرستان ‏سنقروكليايي به علت عدم انجام كاوش‌هاي هدفمند از جمله مناطق ناشناخته‌ي زاگرس مركزي است. تنها پژوهش هدف¬مند انجام ‏گرفته در اين منطقه مربوط به دو فصل بررسي حيدريان در سال‌هاي 1383و 1387 است كه طي اين بررسي‌ها 286‌محوطه‌ از ‏دوره‌هاي مختلف شناسايي شده است كه در مجموع 45 محوطه سفال‌هاي عصر‌آهن را در بردارند. در اين پژوهش محوطه هاي ‏مربوط به عصر آهن سنقر معرفي خواهد شد.‏