بررسي ساختار فرمي و تزئينات ظروف خانگي سفالي در قرون پنجم تا هشتم هجري در ايران

سفال يكي از مهم ترين و قديمي ترين دست ساخته هاي هنري بشر است. نقوش‎ ‎تزييني‎ ‎ترسيم‎ ‎شده‎ ‎بر سفال ها‎ ‎ريشه در‎ ‎مفاهيم‎ ‎اعتقادي،‎ ‎باورها،‎ ‎تمايلات‎ ‎و‎ ‎آرزوهاي‎ ‎هر‎ ‎عصري‎ ‎دارد. مطالعه شكل و فرم ظروف خانگي در قرن پنج تا هشت از آنجا كه مقارن با سلسله هاي ‏سلجوقيان، خوارزمشاهيان و ايلخانيان است در تاريخ و هنر ايران از اهميت بسياري برخوردار است، سد‎ ‎ه هاي‎ ‎پنجم‎ ‎تا‎ ‎هشتم‎ ‎ه‎.‎ق‎ ‎به لحاظ‎ ‎تحولات‎ ‎بديع هنري‎ ‎همواره‎ ‎مورد‎ ‎توجه‎ ‎هنرپژوهان‎ ‎بوده‎ ‎است.‏‎ ‎اين‎ ‎نوشتار در راستاي پاسخ به اين پرسش است، ساختار فرمي و تزئينات ‏ظروف خانگي در قرون پنجم تا هشتم هجري در ايران به چه صورت بوده است؟ بدين منظور 101 ظرف سفالي انتخاب و از طريق تصاوير ‏آن ها فرم ها و نقوش تزييني استخراج شد. در ميان فرم هاي مورد بررسي كاسه ها بيشترين و كوزه ها كمترين فراواني را داشتند. در ميان ‏نقوش تزييني، بيشترين فراواني مربوط به نقوش گياهي و كمترين مربوط به نقوش اسطوره اي مي باشد. نوع تحقيق، توصيفي- تحليلي مي ‏باشد و با استناد به كتب، مقالات و مراجعه به موزه ملي ايران، موزه ابگينه و سفالينه ايران وموزه گرگان به گرد آوري اطلاعات پرداخته ‏شده است.‏