بررسي عوامل موثر بر بالا بردن سطح خلاقيت كودكان در طراحي باغ موزه (مورد مطالعه: شهر رشت)

امروزه مسأله مورد توجه در حوزه كودكان اين است كه آنها به جاي ماجراجويي در محيط پيرامون، به دنبال ماجراجويي، تخيل و افسانه ها هستند، مهمترين پيامد منفي اين معضل اين است كه نمي توان از آن ها انتظار انساني خلاق و كنجكاو را داشت. در طي اين پژوهش سعي بر بررسي عوامل موثر بر ايجاد و بالا بردن سطح خلاقيت در كودكان با توجه به چگونگي طراحي يك باغ موزه خواهد بود. با توجه به عدم وجود مراكزي مشابه و مناسب در شهر رشت، طراحي چنين مجموعه اي امري ضروري دانسته شد. هدف از اين پژوهش، رسيدن به راهكارهاي طراحي متناسب براي كودكان زير6 سال، جهت بالا بردن خلاقيت آنان مي باشد. براي تحقق اين هدف نياز به يافتن فرم هاي معماري جهت ترغيب كودكان به بازي هاي جمعي و پرتحرك و نيز استفاده از عناصر كالبدي معماري در جهت افزايش خلاقيت، مي باشد. اطلاعات لازم جهت انجام اين تحقيق از دو طريق ميداني و كتابخانه اي جمع آوري شده است. براي ارزيابي اطلاعات بدست آمده، از مردم توسط پرسشنامه نظرخواهي شده است، و سپس نتايج حاصله به وسيله نرم افزار SPSS مورد تحليل آماري قرار گرفته است، در پايان چنين استنتاج شد كه، برخي ويژگي هاي كالبدي فضا، بر رشد و شكوفايي خلاقيت كودكان موثر است. با توجه به شناخت فاكتورهاي فرآيند خلاق در كودكان مانند كنجكاوي، كاوش، بازي و...، اصول و راهكارهايي براي طراحي فضاهاي مختص به كودكان، مانند انعطاف پذيري، جذابيت، تنوع، شكل و وسعت فضا استفاده از عناصر طبيعي و مواردي از اين قبيل، در جهت ارتقاء خلاقيت كودكان ارائه گرديد.