بررسي ويژگي‌هاي خط اوستايي، پهلوي و تأثير آن بر خطوط ايراني پس از اسلام

خط شگفت انگيز ترين دستاورد بشر بود كه حدود شش هزار سال قبل ابداع شد احتياج به حفظ خاطره ها، ثبت اطلاعات و انتقال آن به نسل هاي بعدي نخستين محرك پيدايي خط در بين اقوام ملل بود. سود مهم اين ابداع اين بود كه هر كس به كمك چندين علامت مختصر و تركيب درست اين علامتها مي تواند صداي هر كلمه را نمايش دهد. پس از اختراع فن نوشتن انسان شروع كرد به نگهداري سوابق، مكتوب كردن كارها و انديشه هاي خود. رفته رفته فن نوشتار نشر يافت و صورتي درست تر و سنجيده تر پيدا كرد، يادگارهاي مكتوب كامل تر و مفصل تر شد. با آمدن اسلام به ايران مبحث خط نيز به دو قسمت مي شود؛ قسمتي از آن مربوط به خطوط ما قبل اسلام در ايران، قسمت ديگر مربوط به خط بعد از اسلام است، كه دچار تحولات زيادي شده است. تا به امروز كه در تمام كشورهاي متمدن مي بينيم كتابخانه ها و بناهاي ملي و خانه هاي خصوصي مملو از انواع و اقسام يادگارها و سوابق چاپي و خطي (دست نويس)شده است.پس اختراع فن نوشتن از مهمترين رويدادهاي تاريخ بود، زيرا نخست فن نوشتن روش ما را در آموختن تاريخ بهتر كرد و دوم راه ها و خط سير وقايع تاريخ را تغيير داد. اين پژوهش به بررسي تاثير خطوط اوستايي و پهلوي بر خطوط پس از اسلام در ايران مي پردازد كه با روش توصيفي، تاريخي، تحليلي انجام شده است. يافته ها نشان مي دهد كه پيوسته نويسي خط اوستايي و پهلوي تاثير زيادي بر روي خطوط ايراني بعد از اسلام به ويژه خط تعليق و شكسته نستعليق گذاشته است. كليد واژه: خط اوستايي، خط پهلوي، ايران باستان، خط تعليق