تحليل و بررسي زيبايي شناختي خط نستعليق و كاربرد آن در طراحي لباس ( باتاكيد بر خط گرافيك)

خط شگفت انگيز ترين دستاورد بشر است كه بيش از 6000سال قدمت دارد. به عنوان يكي از مهمترين شاخصه هاي هنر در تمام ادوار جايگاه والايي داشته است. لباس نيز از نمودهاي عيني فرهنگ هر جامعه اي به شمار مي¬رود. تمدن ايران در طول دوره هاي مختلف تاريخ، داراي سبكي از پوشاك است كه حتي امروزه با وجود تاثيرات قابل توجه از سبك هاي غربي، همچنان خصلت متمايز خود را حفظ نموده است. در كنار اين مقوله ها استفاده از خط و به طور خاص خط نستعليق كه از آن به عنوان عروس خطوط ايراني ياد مي¬شود در امور روزمره و با رويكرد زيبايي شناسانه از نكات مورد توجه در اين پژوهش مي¬باشد. هدف از انجام اين پژوهش كاركردهاي خط نستعليق در طراحي لباس است. سوال اصلي اين پژوهش اين است كه خط نستعليق چگونه در طراحي لباس نمود پيدا مي كند.جامعه آماري شامل لباس هايي است كه خط نستعليق در طراحي آن ها كاربرد داشته و نمونه گيري به صورت انتخابي انجام شده است. در اين مقاله پس از ذكر توضيحاتي درباره كليات زيبايي شناسي، به ارائه تعاريفي از خوشنويسي نستعليق، تايپوگرافي، پوشاك و كاركردهاي زيبايي شناسانه تايپوگرافي نستعليق در مقوله پوشاك پرداخته شده است. سپس ارتباط دو حوزه زيبايي شناسي و تايپوگرافي بررسي شده است. بعد از آن مواردي از آثار لباس كه تايپوگرافي نستعليق در آنها نقش اصلي را در انتقال معاني زيبايي شناسي به عهده دارد مورد تحليل و بررسي قرار گرفته و درنهايت به اين مطلب پرداخته مي¬شود كه بين تايپوگرافي نستعليق و طراحي لباس از نظر زيبايي شناسي ارتباط عميق و معناداري وجود دارد.