مطالعه تطبيقي پيرامون نگاره هاي آييني با موضوع جشن درنگاره هاي عصر صفوي

هدف از انجام اين پژوهش شناخت، تحقيق و مطالعه تطبيقي پيرامون نگاره هاي آييني با موضوع جشن درنگاره هاي عصر صفوي است. تحقيق حاظربه روش توصيفي – تحليلي و ابزار گردآوري اطلاعات، به صورت كتابخانه‌اي و همچنين ميداني براي انتخاب و تحليل جامعه آماري است. جامعه آماري در اين پژوهش دو نگاره با موضوع جشن ازدوره صفوي است كه نگارنده با هدف شناخت وتحليل موضوع جشن درعصرصفوي به آنها استناد خواهد داشت. به نظر مي رسد چگونگي برگزاري جشن ها و آداب و رسوم مرتبط با آن ها ريشه اي كهن در فرهنگ ايران باستان دارد وشاهان صفوي با رويكرد جديدي از ملي گرايي و احياء هويت ملي از طريق برپايي واحياء سنن ملي و باستاني و برگزاري جشن ها وآيين هايي كه ريشه درايران باستان داشت، سعي در ايجاد هم گرايي و وفاق ملي در تركيب اجتماعي ايران نمودند. يكي از موضوعاتي كه در ميان آثار نگارگري به جاي مانده از آغاز شكل گيري آن در ايران تا پايان دوره صفويه و قاجاربه وفور به چشم مي خورد، مجالس جشن و سرور است، كه اين نگاره ها نيز با وجود مضمون مشترك در دوره هاي مختلف داراي تفاوت هاي بينشي با يكديگر هستند. يافته ها نشان داد كه فضاهاي جشن و پايكوبي و مراسم آييني مفرح به وفور درنگاره هاي ايراني از جمله نگاره هاي عصر صفوي قابل شناسايي است. برخي از آن ها چون نگاره جشن سده در ديوان حافظ سام ميرزا و جشن عيد فطربه قلم سلطان محمد، از شاهكارهاي هنرتصويري ما ايرانيان به شمار مي رود.