جلوه گري خوشنويسي و نقوش تزئيني در قرآن هاي خطي سده 5 تا 14 هـ ق.

با ظهور كلام وحي، كتابت قرآن كريم از قرون اوليه اسلامي آغاز شد و در ميان ديگر هنرهاي اسلامي جايگاه ويژه اي يافت شيوه نگارش، تذهيب و صفحه آرايي قرآن ها تحولاتي را در برداشته اند. ويژگي هاي بصري و صفحه آرايي ، خوشنويسي ، تذهيب و تزئين در قرآن هاي سده 5 تا 14 هـ ق سوال اين تحقيق بوده و هدف سير تحول و تكامل خوشنويسي، تذهيب و صفحه آرايي قرآن هاي سده 5 تا 14 هـ ق است. روش تحقيق توصيفي تحليلي و تجزيه و تحليل داده ها كيفي و گردآوري مطالب با تركيبي از مطالعات كتابخانه اي و مشاهدات ميداني به انجام رسيده است. يافته هاي پژوهش نشان داد كه هنر كتابت و صفحه آرايي از شكل ساده و بي پيرايه به سوي انسجام و پر نقش و نگاري پيش رفته و تركيب بندي و تناسبات براساس نظم ، اصول و قواعد خاص بر صفحه كاغذ اجرا شده است، تزئين و تذهيب نيز در قرآن ها به عنوان عنصري زيباشناسانه محسوب شده كه كاتبان و هنرمندان به آن وفادار بوده اند. لذا ساختار هندسي ، تناسب و توازن در صفحه آرايي قرآنهاي مورد مطالعه اهميت داشته وكاتب اين اصول را براساس علوم، فنون و هنر رايج زمان خود رعايت ودر نتيجه تركيب بنديهاي زيبا و بي بديلي خلق كرده است.