تعاملي بر تاثيرات ديوار نگاري شهري و جامع شناختي در هويت بخشيدن به فضاي شهري با رويكرد گرافيك محيطي

هدف از اين پژوهش تبيين تعامل و رابطه موثر براي حضور انسان در جامعه پويا به كمك زبان تصويري (ديوارنگاري شهري) است. كه اين موضوع زمينه ساز معنادار ساختن و مسئله مند كردن زندگي و هويت بخشيدن به مكاني كه به آن تعلق داريم، آنچه ضرورت اين تحقيق را ميسر مي كند بهره گيري از عنصريست كه به سهولت تمامي مردم شهر بي واسطه همه روزه با آن در ارتباطند و نكته اي كه رابطه جامعه شناسي و گرافيك محيطي را تداوم مي بخشد با توجه به تفاوت هاي ظاهري، وجه تشابهي كه هر دو جنبش براي تشريح فرايند شكل گيري معنا و جايگاه آثار هنري خودبه مخاطبان به بستري چون محيط نيازمندند تا بتوانند پيام اثر خلق شده را به سادگي تفهيم كرده وزماني اين رسالت را به سرانجام مي رسانند كه ابژه طوري در كار قرار گيرد كه فضاي اطراف را هم احاطه كند وجزئي از محيط قلمداد شود نه جدا از آن، حال اين فرضيه شكل مي گيرد كه ديوارنگاري به عنوان يك عنصر پيام رسان در راستاي جامعه شناسي وگرافيك محيطي هدايت شود مي تواند درارتقاء فرهنگ جامعه براي حفظ هويت تاريخي شهر موثر واقع شود.روش انجام اين تحقيق ماهيت توصيفي– تحليلي بوده است و شيوه گردآوري اطلاعات (كتابخانه اي و ميداني) صورت گرفته است. روش تجزيه و تحليل نيز كيفي بوده است و نتايج بدست آمده حاكي از عدم آگاهي و فرهنگ سازي نسبت به جامعه كه يكي از بزرگترين معضل دنياي مكانيزه امروز ماست، كه همچنان براي بسياري از مردم رابطه تعاملي جامعه شناسي و هنر گرافيك ناشناخته باقي مانده است ودرحاليكه با تاكيد بر علم جامعه شناسي مي توان به شناخت محتواي اثر هنري و جوهر اجتماعي آن پرداخت و با انتقال پيام تصويري از دل ديوارهاي شهر نوعي روحيه اجتماعي براي حضور فعال مردم و سلامت رواني جامعه را طلب كرد.