مطالعۀ نقش و جايگاه انسان در كتاب جامع التواريخ در نگارگري مكتب ايلخاني

با حمله مغولان درقرن هفتم ه.ق.و تاسيس حكومت ايلخانان،تحولات عظيمي درهنر نگارگري ايران به وجودآمد.دراين دوره به دليل حكومت مغولان بطور همزمان بر چين و ايران و روابط اين دو سرزمين باهم،نگارگري ايران دستخوش تغييراتي شد و تعدادي از ويژگي هاي نقاشي چيني مانند حالت دار بودن چهره و اندام،رنگ،حيوانات تخيلي ماننداژدها را به خود جذب كرد.از طرفي نگارگري ايران ويژگي هايي را از هنر مسيحيت و بيزانس به عاريه گرفت؛مانند استفاده از رنگ نقره اي و پيكره هاي بلندقامت.يكي از عناصر مهم نگاره هاي ايراني،عنصر انسان است كه جايگاه بسيار مهم و ويژه اي رادارد،اين عنصر نيز در اين عصر دستخوش تغييراتي شده است.اين پژوهش با رويكرد توصيفي-تحليلي و شيوه گردآوري اطلاعات به روش كتابخانه اي انجام شده است وهدف از آن مطالعۀ نقش و جايگاه انسان در كتاب جامع التواريخ در نگارگري مكتب ايلخاني بوده و سوال مطرح شده در اين پژوهش اين است كه انسان در كتاب جامع التواريخ چه جايگاه و نقشي دارد؟ما در اين پژوهش به اين موضوع دست يافته ايم كه عنصر انسان در كتاب جامع التواريخ از نظر رنگ و تحركت دستخوش تغييراتي شده است.درحالي كه از نظر ميزان اهميت هيچ تغييري نكرده و مانند نگاره هاي ادوار پيش از مغول در اوج اهميت خود قرار دارد.