مطالعه تطبيقي رداي اقوام بابلي بين النهرين با تمدن هاي باستاني مصر و ايران

در جهان باستان ارتباطي جادويي بين شخص و لباس هايش وجود داشته است چنان كه هر رفتاري با لباس هاي فرد، مستقيما بر خود او نيز اثر مي گذاشته هرچند كه در آن لحظه از محل مورد نظر بسيار دور بوده باشد. يكي از انواع پوشش در بين-النهرين پارچه مستطيل شكل بلند و عريضي بوده كه همانند يك ردا به دور بالاتنه پيچيده و از زير بغل راست مي گذشت و انتهاي آن به حالتي عمودي از روي بازوي چپ به پايين مي افتاد. در اين پژوهش سعي شده مشخص شود كه مطالعه تطبيقي پوشش اقوام بابلي بين النهرين با اقوام نجد ايران و ساكنان مصر باستان متضمن چه كاركردي براي اين پوشش است؟ در باورهاي كهن مردم بين النهرين پوشاك فرد با شخصيت او پيوند داشت و در خاورنزديك باستان، رداي شهريار در مراسم آيين تطهير و برگزيدن جانشين خويش كاربرد داشت. هرچند كه لباس مورد نظر در برخي موارد لباس معمول بوده اما جنبه آييني و بخصوص بودن براي موارد خاص را نمي توان ناديده گرفت. با بهره گيري تمدن ها از يكديگر و تاثيرگذاريشان بر هم، اين فرم پوشش در بين النهرين، ايران و مصر باستان ديده شده و احتمالا در ديگر تمدن ها نيز وجود داشته است. حتي امروزه نيز در ميان شخصيت هاي مذهبي بسياري از اديان گوناگون مي توان حفظ اين قاعده را ملاحظه نمود؛ مانند روحانيون مذاهب اسلامي، كشيش هاي مسيحي و خاخام هاي دين يهود و حتي اديان غيرالهي چون پيروان بودا در نواحي مختلف خاور دور. پوشاك مذهبي را مي توان چنين تفكيك كرد: آن ها كه بر تن خدايان و الهگان نشان داده شده، لباس كاهنان و كاركنان پرستشگاه ها، شاهزادگان راهب و قهرمانان اسطوره اي. روش تحقيق توصيفي– تحليلي با رويكرد تطبيقي است و روش گردآوري داده ها كتابخانه ايي، متن خواني، فيش برداري و همچنين تصويرخواني مي باشد. روش تجزيه و تحليل داده ها كيفي است. با بررسي هاي انجام شده و مطابقت تصاوير و نوشته ها با يكديگر، سعي مي شود به جنبه آييني بودن پوشش ذكر شده، پي برده شود.