كليدواژه :
شبكه هاي موردي پروازي , پروتكل هاي مسيريابي , پروتكل مسيريابي تحمل پذير , پروتكل مسيريابي با محدوده تاخير , خود تطبيقي
چكيده فارسي :
شبكه هاي موردي پروازي گونه اي از شبكه هاي موردي سيار است كه گره هاي آن را وسايل نقليه موجود در آسمان تشكيل مي دهند. مسيريابي در اين شبكه ها به دليل ويژگي هاي منحصر به فرد آن ها، نظير سرعت بالاي پهباد ها و توپولوژي بسيار پويا، همواره مورد توجه كميته هاي تحقيقاتي بوده است. از آنجايي كه در اين شبكه ها، امكان ارسال به گره بعدي در تمامي مكان ها و ساعات براي پهباد ها وجود ندارد، پروتكل هاي مسيريابي تحمل پذير تاخير كه ماهيت غير متصل شبكه را در تصميمات مسيريابي لحاظ مي كنند، با اقبال بسياري مواجه شده اند. اما پروتكل هاي ارائه شده در اين حوزه، علي رغم مزاياي بسيار، بدون توجه به نوع كاربرد بسته، عمليات مسيريابي را انجام مي دهند. برخي از اين پروتكل ها با اولويت دادن به راهبرد ارسال چندگامي بسته، موجب افزايش سربار شبكه و در نتيجه، تاخير مضاعف بسته هاي اورژانس مي شوند. برخي ديگر با اولويت دادن به راهبرد ذخيره و حمل، موجب تحويل بسته هاي اورژانس با تاخير غيرقابل قبول مي شوند. در اين مقاله، براي حل چالش هاي مطرح شده، پروتكل مسيريابي بين لايه اي خود تطبيقي براي شبكه هاي موردي پرواز را ارائه كرديم كه به صورت بين لايه اي و پويا، با در نظر گرفتن نوع ترافيك در لايه كاربرد و شرايط شبكه، تصميمات مسيريابي مناسب را در هر زمان اتخاذ مي كند. نتايج حاصل از ارزيابي هاي پروتكل پيشنهادي ضمن حفظ مزاياي پروتكل هاي تحمل پذير تاخير و نرخ تحويل بسته هاي اورژانس را 35 تا 60 در صد بهبود مي بخشد.
چكيده لاتين :
Fly Ad-Hoc networks are a kind of mobile Ad-hoc network, the nodes of which are the vehicles in the sky. Routing in these networks has always been the focus of research committees due to their unique features, such as high-speed drones and a very dynamic topology. Since there is no possibility to send to the next node at all locations and hours for the drones, Delayed Routing Protocols that incorporate the unconnected nature of the network into routing decisions have met with great success. . However, the protocols presented in this area, despite the many benefits, regardless of the type of package application, perform routing operations. Some of these protocols, by giving priority to the packet multiplexing strategy, increase network overhead and, consequently, double the latency of emergency packets. Others, with priority given to the storage and delivery strategy, deliver emergency packets with unacceptable delays. In this paper, in order to solve the challenges, we present a self-adaptive inter-layer routing protocol for flight case networks, which is inter-layer and dynamic, taking into account the type of traffic in the application layer and network conditions, routing decisions Adopts it at any time. The results of the proposed protocol evaluations, while maintaining the benefits of latent protocols, improve the delivery rate of emergency packets by 35 to 60 percent.
