بررسي تغيير ترشوندگي ناشي از ترسيب لخته در عمليات اسيدكاري مخازن نفتي آسفالتيني

به منظور حذف آسيب سازندي ناحيه اطراف چاه، عمليات انگيزش چاه با روش رايج اسيدكاري انجام مي شود. در طول اين عمليات و به دليل عدم سازگاري اسيد با نفت‌ برخي از مخازن، احتمال تشكيل لخته‌هاي آسفالتيني ويسكوز وجود داشته، كه خود از عوامل تشديد كننده آسيب سازندي با سه مكانيزم تغيير ترشوندگي، كاهش تراوايي مطلق و ايجاد امولسيون مي باشد. عوامل موثر بر نوع و ميزان رسوب لخته آسفالتيني عبارتند از خصوصيات نفت، نوع و غلظت اسيد، حضور يون آهن، نسبت تماس فازهاي اسيد و نفت، حضور افزايه هاي اسيدي، pH اسيد، دما و... اشاره نمود. در اين پژوهش از طريق انجام آزمايشات زاويه تماس و بر اساس تكنيك طراحي آزمايشات ، تأثير هريك از متغيرها بر پديده تغيير ترشوندگي ناشي از ايجاد لخته آسفالتيني بررسي و همچنين تداخل تاثيرشان مشخص شده است. آناليز نتايج مشخص نمود دو عامل مهم دما و غلظت اسيد كه بر ميزان رسوب لخته آسفالتيني تاثير مي گذارند بر تغيير ترشوندگي سنگ ناشي از ترسيب لخته موثر نبوده به اين معنا كه در محدوده غلظت اسيد هيدروكلريك 10 تا 15% و دماي 46 الي 96 درجه سانتي گراد تغييري بر ميزان تغيير ترشوندگي ديده نمي شود. از طرف ديگر، پارامتر زمان مجاورت لخته و سنگ موثر ترين نقش را در تغييرات ترشوندگي ايفا مي كند. زمان مجاورت با اثر مستقيم، تغيير ترشوندگي را افزايش مي دهد در حاليكه با افزايش ميزان pH از صفر به 5 (مصرف شدن اسيد حين عمليات اسيدكاري) ، تغييرات ترشوندگي سنگ كاهش مي‌يابد.