شماره ركورد كنفرانس :
4856
عنوان مقاله :
گونه هاي كاركردي عنصر انسجامي ضمير در قرآن كريم
پديدآورندگان :
نظري عليرضا quran@sbu.ac.ir استاديار گروه زبان و ادبيات عربي دانشگاه بين المللي امام خميني , رحيمي معصومه دانشجوي دكتري زبان و ادبيات عربي دانشگاه بين المللي امام خميني
كليدواژه :
قرآن كريم , انسجام , ارجاع , ضماير شخصي.
عنوان كنفرانس :
پنجمين همايش ملّي اعجاز قرآن كريم
چكيده فارسي :
عناصر اشاري، موصولي و به ويژه «ضماير شخصي» اصليترين سازوكار زباني هستند كه تعبير آنها براساس خصوصيات معناييشان محقق نميشود؛ بلكه اين مهم، طي فرآيند ارجاع حاصل مي گردد. ارجاع يك كاركرد زباني است كه در بافت گفتماني مشخص، عملكرد و كارايي مختلفي دارد. در اين مقاله، با گزينش پنج جزء آخر از قرآن كريم به عنوان دامنه و گستره پژوهش، سعي در بازنمايي كاركردهاي ارجاع به عنوان يك عامل مهم انسجامي در مقوله ضماير شخصي شده است. از اين رو، با تكيه بر روش توصيفي- تحليلي و بعد از بررسي و تفسير دقيق ضماير مربوط به 5 جزء آخر قرآن، بدين نتايج مهم رسيديم كه ابهامزدايي، انسجامآفريني، معرفهسازي، ايجاد ضربآهنگ همسان در فاصله آيات، كانونيسازي مفهوم و در نهايت برجستهسازي صداي برونمتني از عملكردهاي فرآيند ارجاع توسط ضماير در گفتمان قرآني هستند.
