بررسي تاثير فشار و pH در جداسازي آموكسي سيلين از محلولهاي آبي با استفاده از غشاهاي سراميكي

Study on the Effect of pH and pressure in amoxicillin separation from aqueous water via ceramic membrane

آموكسي سيلين يك آنتي بيوتيك – lactam β است كه داراي طيف گسترده ي آزمايشگاهي در برابر باكتري هاي گرم مثبت و گرم منفي است . جذب و نفوذ اين آنتي بيوتيك به داخل بافت ها خوب است و اين خاصيت آموكسي سيلين را تبديل به يك آنتي بيوتيك ارزشمند كرده است . اين ماده ي ارزشمند يك نمونه از آنتي بيوتيك هايي است كه به كررات براي درمان بسياري از عفونت ها مورد استفاده قرار مي گيرد. از آنجائيكه آموكسي سيلين در pH هاي بالا داراي بار منفي است ،از غشاهاي با بار منفي براي جداسازي و بازيافت اين ماده ارزشمند دارويي استفاد مي شود كه از آن جمله مي توان به غشاهاي دي اكسيد تيتانيوم اشاره كرد . تستهاي عملكردي جداسازي حاكي از آن است كه با كاهش فشار عملياتي و افزايش pH تا ۸ ضريب جداسازي و ميزان بازيافت آموكسي سيلين بيش از %20 افزايش مي يابد در حاليكه شار جريان عبور كرده از غشاي سنتز شده با افزايش اختلاف فشار دوسمت غشا بيش از %100 افزايش مي يابد.

Amoxicillin is a β-lactam antibiotic that has a broad in vitro spectrum against gram negative and gram positive bacteria, as well as good absorption and penetration into tissues; it is a kind of frequently used antibiotic to treat many kinds of infections. Since Amoxicillin has negative surface charge at alkaline PHs, so membranes with negative surface charge are used to separation and removal this valuable drug. Which, the titanium dioxide membrane can be mentioned. The results of the characterizations indicated that, decreasing pressure and increasing PH of feed solution until 8 results in amoxicillin separation improvement more than 20% and at the same time amoxicillin flux increases more than 100% with addition of difference pressure between two sides of the membrane.