بررسي تاثير پيشگرم القائي بر ريزساختار و خواص مكانيكي اتصال فولاد زنگ نزن AISI 316 به فولاد ساده كربنيA105 به روش جوشكاري قوسي با الكترود روكش‌دار

در اين تحقيق، نقش عمليات پيشگرم در جوشكاري فولاد A105 به AISI316 تحت بررسي قرار گرفته است. دماي پيشگرم اوليه، براساس غلظت كربن در آلياژ A105 محاسبه شد. نتايج نشان داد چون شكست ايجاد شده در آزمون كشش در تمامي نمونه ها از ناحيه HAZ آلياژ A105 حادث شده است اين ناحيه در اتصال، ناحيه‌ي بحراني است. بررسي هاي ميكروسكوپي ثابت كرد در صورت عدم استفاده از پيشگرم، به دليل شيب دمايي زياد در حين سرد شدن، ابعاد دانه بندي در ناحيه HAZ آلياژ A105، تغييرات قابل توجهي خواهد داشت. با بكارگيري فرايند پيشگرم، اختلاف سايز دانه بندي در اين ناحيه كاهش يافت و با افزايش دماي پيشگرم، دانه-بندي يكنواخت‌تر‌ شد. مورفولوژي دانه‌هاي فريت-پرليت نيز وابسته به شيب دمايي ايجاد شده بود؛ به طوري كه در نمونه ي بدون پيشگرم، زمينه مملو از پرليت هاي دانه درشت بود و فاز فريت α تقريبا ناپديد شده بود. با افزايش دماي پيشگرم، به تدريج فريت اوليه در ريزساختار مشاهده شد. تنها در مرز اتصال آلياژ A105 و فلز جوش، در نمونه با بيشترين دماي پيشگرم، ساختار فريتي- پرليتي ايده ال مشاهده شد. با توجه به الزامات استاندارد و نتايج حاصل از آزمون ها، مي توان گفت پيشگرم در دماي C°150 بهترين شرايط را از لحاظ مقدار سختي، استحكام و داكتيليته فراهم خواهد نمود.