مطالعه و برآورد كيفي سطح فرآيند رسوب جوش خورده

فرايند مدل سازي رسوب جوش خورده (FDM) يكي از گسترده ترين تكنولوژي‌هاي نمونه سازي سريع مي‌باشد كه از تكنيك توليد افزودني استفاده مي‌كند. زبري سطح يك شاخص مهم در ارزيابي كيفيت قطعات مي‌باشد. بنابراين صرفه جويي در هزينه و دستيابي به سطوح بالاي بهره وري براي پيش بيني زبري سطح دقيقا قبل از توليد ضروري است. هدف از اين پژوهش ارزيابي اهميت نسبي پارامترهاي ورودي بر كيفيت محصول توليد شده توسط فرايند FDM مي‌باشد. مدل‌هاي تجربي توليد شده براي نشان دادن توزيع زبري سطح در فرآيند FDM با توجه به تغييرات در پارامترها كه به شدت بر كيفيت سطح تأثير مي گذارند، مورد ارزيابي قرار مي گيرند. تنظيم مطلوب اين پارامترها در فرآيند ساخت، منجر به يك نمونه اوليه FDM با كيفيت خوب مي‌گردد. از يك الگوريتم بهبود يافته بهينه سازي ازدحام ذرات جهت بهينه سازي پارامترهاي روش ماشين بردار پشتيبان حداقل مربعات (LSSVM) كه تأثير قابل توجهي بر دقت و صحت مدل دارد استفاده مي‌شود.