تاثير استفاده از ميكروسليس و زئوليت بر مقاومت فشاري ، كششي و جمع شدگي بتن ژئوپليمرسرباره اي

سيمان به عنوان يكي از تركيبات اصلي در ساختار بتن معمولي ، از جمله مصالحي است كه در جريان توليد آن مقدار زيادي گاز كربن دي اكسيد توليد ميشود. اين مقدار در حدود 7 درصد كل گاز كربن دي اكسيد توليدي در دنيا مي باشد ، لذا محققين در حال جستجو براي يافتن مصالحي نوين به عنوان جايگزين سيمان در بتن هستند. يكي از يافته ها در اين زمينه ، استفاده از پوزولان و تهيه بتن ژئوپليمري است. مواد ژئوپليمري تركيبات غيرآلي آلومينوسيليكاتي هستند كه در تركيب آنها سيمان به عنوان جز اصلي به حساب نمي آيد و ساختار خمير در آنها از دو بخش ماده پايه و ماده فعالساز تشكيل شده است. در اين پژوهش از سرباره كوره آهنگدازي ، زئوليت و ميكروسيليس به عنوان مواد پايه و از محلول سديم هيدروكسيد با غلظت 6 مولار و سديم سيليكات با مدول سيليكاتي 2.33 به عنوان مواد فعالساز جهت ساخت بتن ژئوپليمري استفاده شده است. به منظور بررسي تاثير ميكروسيليس و زئوليت بر جمع شدگي كوتاه مدت و بلند مدت بتن ژئوپليمر سرباره اي از يك طرح اختلاط بهينه پژوهش هاي قبل استفاده گرديد. در اين پژوهش 11 طرح اختلاط بتن ساخته شد كه 1 طرح مربوط به بتن معمو لي با سيمان پرتلند و 10 طرح مربوط به بتن ژئوپليمري كه مواد پايه به عنوان فاكتورهاي متغير در هر طرح مي باشند. علاوه بر ضرورت تاكيد بر مقاومت بتن ، از آنجايي كه بتن تحت تاثير عوامل مختلف جمع شدگي هاي گوناگوني را از خود بروز مي دهد بنابراين به عنوان ديگر خواص بتن از اهميت ويژه ايي برخوردار است كه در اين پژوهش پس از انجام مراحل ساخت بتن در طرح هاي اختلاط مختلف و شرايط مختلف عمل آوري ، مشخصات مكانيكي اعم از مقاومت فشاري ، كششي و جمع شدگي نمونه ها در يك دوره زماني 90 روزه مورد آزمايش قرار گرفتند. براساس نتايج حاصل ، طرح شامل 80% سرباره و 20%ميكروسيليس با مقاومت هاي 78.26 و 6.47 مگاپاسكال به ترتيب بيشترين مقاومت فشاري90روزه و كششي 28 روزه بدست آمد. همچنين براي طرح مذكور مقدار جمع شدگي در مدت 90 روز با 265 ميكروكرنش كمترين جمع شدگي در بين تمامي طرح هاي مورد آزمايش در اين تحقيق بدست آمده است.