مروري بر بتن هاي ژئوپليمري و دست يافته هاي اخير

سالهاي اخير توجه به مسايل زيست محيطي و استفاده از مصالح ساختماني سازگار با محيط زيست مورد توجه بسياري از محققان و دولتها قرار گرفته است. به گونه اي كه بسياري از دولت ها تشويقات ويژهاي براي توليد كنندگان و مصرف كنندگان اين مواد اختصاص داده اند. بتن معمولي يكي از پركاربردترين مواد ساختماني است كه سيمان پرتلند معمولي نقش اساسي در توليد آن دارد. فرايند توليد سيمان پرتلند باعث توليد مقدار زيادي گازهاي گلخانه اي ميگردد و همچنين ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎي زﯾﺎد دارد و باعث اﺗﻼف اﻧﺮژي و آﺳﯿﺐ ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ مي شود ؛ همچنين اين بتن داراي دوام و نفوذ پذيري نامطلوب است لذا به طور مداوم نياز به تعمير و يا بازسازي پيدا ميكند، به همين دليل محققان در پي يافتن راه هايي براي كاهش مصرف سيمان پرتلند معمولي ميباشند. اخيراً محققان بتنهايي را معرفي نموده اند كه بدون مصرف سيمان پرتلند ساخته ميشوند و لذا در رده هاي بالاي سازگاري با محيط زيست هستند. يكي از انواع اين بتنها، بتن ژئوپليمر ﺣﺎوي ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻣﻮاد آﻟﻮﻣﯿﻨﻮﺳﯿﻠﯿﮑﺎﺗﯽ و ﻣﺤﻠﻮل ﻗﻠﯿﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭼﺴﺒﺎﻧﻨﺪه ﺑﺎ ﺑﺘﻦ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ(OPC) است. در اين مقاله، به بررسي تاريخچه، مواد تشكيل دهنده، خصوصيات و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﺰﯾﺖ ﻫﺎي آﻧﻬﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ و ﻣﻀﺮات و و ﻧﮕﺎﻫﯽ اﺟﻤﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﻃﺮح اﺧﺘﻼط آن ﻣﯽ اﻧﺪازﯾﻢ. تحقيقات نشان داده است كه بتن ژئوپليمر علاوه بر دارا بودن كليه ويژگي هاي مكانيكي بتن با سيمان پرتلند معمولي داراي ويژگي هاي مهم ديگري مانند: مقاومت مكانيكي بالا در سنين اوليه عملآوري، دوام بالا در محيط هاي مهاجم، مقاومت عالي در برابر حرارتهاي بالا و استفاده از مواد دور ريز صنعت و سمي براي ساخت سيمان قليا فعال مي باشد.