اع‍جاز حقوقي قرآن و تعيين نسبت آن با اعجاز تشريعي در انديشه آيت‌الله فاضل لنكراني(ره)

تعريف حقوق كه گاهي مترادف با تشريع به كار مي‌رود، وضع قوانين الزام آور براي ايجاد نظم در روابط اجتماعي افراد جامعه است. لذا منظور از اعجاز حقوقي قرآن، اعجاز تشريعي آن نيست بلكه وجه خاصي از آن است. در بيان آيت الله محمد فاضل لنكراني(ره) تصريحي بر تمايز اين دو مفهوم نيست اما بررسي ادلّه ايشان در جهت اثبات اعجاز تشريعي قرآن نشان مي‌دهد كه اين ادلّه بر اعجاز حقوقي مصطلح نيز دلالت دارد. نوشتار حاضر با گردآوري اطلاعات به صورت كتابخانه‌اي، به روشي توصيفي ـ تحليلي تلاش مي‌كند كه بر اساس ادلّه موجود در آثار ايشان نشان دهد، اعجاز حقوقي به خاطر امري از داخل قرآن و مربوط به كلام بما هو له اثر و ثمرات است. دسته‌اي از اين ادلّه با استناد به وضع قوانين قرآن به منظور جامعه سازي، ثمرات حقوقي قوانين قرآن را اثبات مي‌كند و دسته‌اي ديگر با استناد به ارائه قوانين قرآن توسط فردي امّي، تناسب با فطرت و توانايي‌هاي انسان همراه با ضمانت هاي اجرايي اساسي، يكتايي نظام حقوقي قرآن را اثبات مي‌كند. مجموع اين دو دسته دليل، اعجاز حقوقي قرآن را مبتني بر ادلّه آيت الله فاضل(ره) نشان مي‌دهد.