گستره‌ و سير تحدّي در قرآن با تأكيد بر بيانات آيت‌الله العظمي فاضل لنكراني(ره)

قرآن، معجزه‌ي جاويد پيامبر اسلام(ص) است و ركن اصلي معجزه، تحدّي و مبارزه طلبي مي‌باشد. تحدّي در قرآن شامل آيات خاص (وجوه اعجاز) و آيات عام (شامل ۵ آيه) مي‌شود. در مقالۀ پيش رو به تحليل آيات عام تحدّي پرداخته شده است و با توجّه به ترتيب نزول، به بررسي ديدگاه‌ها در گستره و سير تحدّي و تبيين ديدگاه آيت‌الله العظمي فاضل لنكراني پرداخته شده است. از منظر ايشان، قلمرو و گسترۀ تحدّي، داراي شمول افرادي، احوالي، ازماني و مكاني است و سير تحدّي به صورت طبيعي، يعني از اخفّ به اشدّ صورت گرفته است؛ با اين توجيه كه ابتدا تحدّي به كلّ قرآن و بعد به يك سوره (با ويژگي نظم الفاظ و محتواي همانند قرآن) و در نهايت تحدّي به ده سورۀ مفتريات (كه فقط از جهت نظم همانند قرآن باشد، گرچه محتواي آن مفتري و ساختگي باشد) صورت گرفته است و واضح است كه آوردن يك سورۀ مشتمل بر نظم و محتواي عالي، از آوردن ده سوره‌ كه تنها مشتمل بر نظم الفاظ باشد، سخت‌تر است. اين ديدگاه علاوه بر سازگاري با ترتيب نزول آيات تحدّي، با توصيف عَشر سُوَر به مُفتريات متناسب است.