طبقه بندي ويژگي هاي بيومكانيكي پايداري ايستادن بر روي صفحه ناپايدار

NA

ايستادن نيازمند متعادل نگه داشتن بدن در سطح اتكائي كوچك است. اعمال انواع اغتشاش هاي فيزيكي بر ايستادن مي تواند جزئيات بيشتري از تلاش صحيح بدن براي حفظ تعادل را نمايش دهد. هرگونه اغتشاش به سطح اتكاء در ايستادن به عنوان يك عامل مهم بيروني در از دست دادن تعادل در افراد جوان است. هدف اين مطالعه تشخيص و شناسايي نوع سطح اتكاء در ايستادن افراد در دو سطح فيزيكي بر مبناي الگوريتم هاي طبقه بندي است. براي اين منظور، شانزده مرد جوان سالم براي شركت در دو حالت از آزمون (صفحه ي ناپايدار با حمايت فنر با سفتي زياد و كم) شركت كردند. از روش تحليل حركت به وسيله ي يك دوربين سرعت بالا و نشانگرهاي فعال براي اندازه گيري زوايه ي مچ پا استفاده شد. براي بررسي كمي پايداري، معيارهاي خطي اي همچون طول مسير، طول مسير سرعت، سرعت متوسط كل، تغيير پذيري و جذر ميانگين مربعي و معيار غيرخطي بعد فراكتالي استخراج شدند. سپس از طبقه بندهاي K-نزديكترين همسايه (KNN)، ماشين بردار پشتيبان (SVM) و شبكه عصبي پرسپترون چندلايه (MLP) براي طبقه بندي حالات آزمايش استفاده شد. نتايج نشان داد كه هر سه طبقه بند عملكرد قابل قبولي براي طبقه بندي داده ها دارند اما طبقه بند SVM از دقت و عملكرد بالاتري برخوردار است.

NA