بررسي همدلي پرستاران انكولوژي در بيمارستان هاي آموزشي وابسته به دانشگاه هاي علوم پزشكي تهران در سال 97

The survey of the oncology nurses empathy in educational hospitals affiliated with Universities of Medical Sciences in Tehran in 2018.

مقدمه: همدلي توانايي قرار دادن خود به جاي ديگران و درك احساسات و تجربيات آن ها است. همدلي با بيماران سرطاني در تمام مراحل بيماري ضروري است. هدف اين مطالعه تعيين ميزان و نوع همدلي پرستاران انكولوژي و بررسي ارتباط همدلي پرستاران با ويژگي هاي دموگرافيك آن ها بود. روش كار: اين مطالعه توصيفي با طراحي مقطعي بانمونه گيري آسان از181 پرستار انكولوژي در بخش هاي انكولوژي، هماتولوژي و پيوند مغز استخوان بيمارستان هاي آموزشي وابسته به دانشگاه هاي علوم پزشكي تهران انجام شد. ابزار هاي مورد استفاده مقياس همدلي جفرسون ويرايش R و شاخص واكنش بين فردي ديويس بودند. براي بررسي تفاوت همدلي براساس متغيرهاي دموگرافيك از آزمون هاي تي مستقل و آنوا و جهت بررسي ارتباط بين همدلي و متغيرهاي دموگرافيك معني دار از رگرسيون خطي چندگانه استفاده گرديد. يافته ها: ميانگين همدلي بر اساس مقياس همدلي جفرسون (5/16±106) و بر اساس زير مقياس هاي شاخص واكنش بين فردي ديويس ميانگين توجه همدلانه (8/5±5/20) در مقايسه با ساير زير مقياس ها اتخاذ ديدگاه(5/3± 6/14)، تخيل (5/5± 11) و آشفتگي شخصي (5/4±14) از همه بالاتر بود. مدل رگرسيون خطي چندگانه نشان داد كه متغيرهاي سن، وضعيت تاهل و داشتن فرزند 22 درصد از تغييرات همدلي پرستاران را پيش بيني مي كنند. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه همدلي پرستاران بيشتر عاطفي است تا شناختي. از آنجائيكه همدلي شناختي قابل آموزش است مي توان با آموزش اين نوع همدلي باعث ارتقاء اين مهارت ارتباطي مراقبتي در كل پرستاران از جمله پرستاران انكولوژي شد.