تاثير آموزش مبتني بر الگوي توانمندسازي خانواده محور بر رفتارهاي خود مراقبتي زنان مبتلا به بي اختياري استرسي ادرار

The Effect of Intervention Based on Family-Centered Empowerment Model on the Self-Care Behaviors of the Women Suffering from Stress Urinary Incontinence

مقدمه: بي اختياري استرسي ادرار يكي از مشكلات شايع بهداشتي زنان مي باشد كه به دليل عدم مراجعه و پي گيري بيماران به صورت مزمن درآمده و پيامدهاي منفي روي جنبه هاي مختلف سلامتي به جا گذاشته است. يكي از راههاي ارتقاي سطح سلامتي، توجه به سطح رفتارهاي خودمراقبتي افراد است كه در اين مطالعه مورد بررسى قرار گرفته است. روش كار: اين مطالعه از نوع كارآزمايى بالينى است. پس از نمونه گيرى به روش در دسترس، 64 آزمودنى به صورت تصادفى بلوكه به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. براى گروه مداخله، آموزش مبتنى بر الگوى توانمندسازى خانواده محور از طريق بحث گروهى، نمايش و آموزش مشاركتى اجرا شد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه هاى اطلاعات دموگرافيك و اطلاعات پايه بيمارى و همچنين پرسشنامه ارزيابي رفتارهاي خودمراقبتي زنان مبتلا به بي اختياري استرسي ادرار بود. يافته ها: نمره كل رفتارهاي خودمراقبتي پس از مداخله در گروه مداخله 90/55 و در گروه كنترل 75/42 بوده است كه آزمون آماري تي مستقل اختلاف معني داري پس از مداخله بين دو گروه نشان داد (001/0 P= ). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه اثر بخشي آموزش مبتني بر الگوي توانمندسازي خانواده محور با تأكيد بر خود بيمار و مشاركت اعضاي خانواده در ارتقاي رفتارهاي خود مراقبتي زنان مبتلا به بي اختياري استرسي ادرار را نشان مي دهد. بنابراين پيشنهاد مي شود تيم بهداشتي درماني از اين الگو به عنوان راه كار مناسب براي حمايت زنان غير بستري و ساكن در جامعه و تقويت سازگاريشان با شرايط موجود استفاده كنند.